eden. Yemekden sonra süfreni yığışdırıb otağıma qalxmaq istesem de bu defe atam icaze vermeyib meni saxlamışdı. Atam nisbeten sakitleşmiş, menimle evvelki kimi davranırdı. Her halda menim bir günahım olmadığını, her şeyden xebersiz olduğumu düşünürdü. Ancaq hemin gece esl hengame qopmuşdu.
Ailelikce oturub söhbet ederken qapının vurulmasını eşidib Orxan qapını açdıqda bir neçe orta yaşlı insan salamlaşıb dayanmışdılar. Aralarında hem qadın hem dr kişi olduğunu uzaqdan da olsa aydın görürdüm. Orxan da bizim kimi bir anlıq özünü itirse de kenara çekilib onları içeri devet etdi. Atamla Raul ayağa qalxıb onları qarşılasa da eslinde hamımız çaşmışdıq. Ne onlar özünü teqdim edirdi, ne de biz nezaket xatirine eve gelen qonağın kimliyini soruşa bilmirdik.
Anam da celd ireli keçib
-Buyurun keçin eyleşin. ,- deyib qonaqları masaya devet etdi.
Men ise beynimde Camalın ailesidir deye şübhelensem de hele iki gün evvel olanları yadıma salıb bu qeder tezlikle inanmırdım ki, onlar bura gele bilsinler. Ümumiyyetle, atamın o münasibetinden sonra inanmırdım onlar bizim qapıya yeniden üz tutsun. Her kes masa etrafına toplaşdıqda biz ise Jale ile hele de baxa-baxa qalmışdıq. Anam yanımıza gelib
-Gedin çay qoyun. Görek kimdir bunlar. ,- deye asta sesle dillenib yeniden yerine eyleşdi.
Biz ise don veziyyetinden ayılıb pilleleri qalxıb metbexe keçdik. Yenice çayları hazırlayırdıq, aşağıda ele bir ses-küy qalxdı ki, elimdekilerin hamısını yere atıb celd pencereden aşağı baxdım. Atamla Raul ayağa qalxıb qışqıra-qışqıra el qol hereketleri ile nelerse deyir, qonaqlar da mümkün qeder onu başa salmağa çalışırdılar. Sesler o qeder bir-birine qarışmışdı ki, kimin ne dediyini heç cüre başa düşe bilmirdim. Ancaq aydın mesele idi ki, onlar Camalın ailesidir. En son ise atam
-Sağ qolumdan keçerem amma yene de qızımı size vermerem !!! ,- deyib masanı ele celd terk etdi ki, bilmedim dediyi sözü tehlil edim yoxsa onun arxasınca baxım.

Raulla anam teşvişe düşüb atamın ardınca eve

<< 1 ... 24 25 [26] 27 28 ... 174 >>