qalxdılar. Qonaqlar da kor-peşman ayağa qalxıb getdiler..
Men ise.. Elece pencerenin qabağında baxa-baxa qalmışdım. Ne bir reaksiya verirdim, ne de bir kelme söz deyirdim.
-Kimdir onlar? Ne oldu Sahib emiye? Ne deyirdiler? ,- bayaqdan Jale yanımda sualları bir-birinin ardınca yağdırsa da bir cavab olmadığını görüb metbexi terk etdi.

Bayaqkı ses-küyden eser elamet qalmamış, eve sessizlik çökmüşdü. Düzü bu qeder sakitlik mene qeribe gelmişdi. Bir anda ağlıma atama ne ise ola bileceyi fikri nece gelmişdi bilmirem ancaq metbexden çıxmağımla otağa yüyürmeyim bir olmuşdu. İçeri keçdikde Raul başını tutub oturmuş, atam da tezyiqi qalxmışdı deye köyneyinin düymelerini açıb başını divana söykemişdi. Anam ise atamın yanında oturub ellerini ovuşdurub, arada bir sinesine su çileyirdi. Qapının yanında biraz daha geriye çekilib dayanmışdım. Raul başını qaldırıb meni gördükde ayağa qalxıb üstüme ele yüyürdü ki, atamla anam her ikisi onu gördükde atam heç ne etmese de anam celd ayağa qalxıb qarşısına keçdi.
-Raul, oğlum dayan. Menim xetrime heç ne etme. Men lazım olanı deyecem ona. ,- deyib ağlaya-ağlaya qarşısını kesmişdi.

Menim ise qorxudan çenem çeneme deyir, dizlerim titreyirdi.
-Mama, çekil görüm !! Bu ne oyun açır bizim başımıza!! ,- anamı azca kenara çekib gelib qolumdan tutduqda bir an ele bildim qolum qopdu.
-Bir o qalmışdı ki, desinler Faxire oğlanla gezir, he?!! Seni biz oxumağa gönderirik yoxsa başını öz sergüzeştlerinle qatmağa?!! Seni yandıraram Faxire!! İnan seni de onu da diri-diri yandıraram !! ,- meni iteleyib qezeble otağı terk etdi. Men ise ele keyimişdim ki, müvazinetimi saxlaya bilmeyib yere yıxıldım. Anam gücle de olsa meni ayağa qaldırıb otağıma apardı. Ana olmaq budur her halda. Meni ne qeder mezemmet etse bele yene de bu halda olmağıma üreyi dözmürdü. Otağıma gederken ağlımdan atama yaxınlaşıb onunla danışmaq istesem de o ne üzüme baxırdı, ne de sesini çıxardırdı.

Gelib yatağımın kenarında eyleşib ayaqlarımı özüme sıxıb oturmuşdum.

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 174 >>