yerde oturub ondan bir cavab gözleyirdi.
-Daha ne olacaq ?!! O zibil hele utanmadan, arlanmadan gelir yanıma menim !! ,- yene bağırıb sesini başına atmışdı.
Axşama qeder anamla Jale onu sakitleşdirib atama heç ne dememeyi üçün razı salmışdılar. Bu baş verenler ise Raulla aramızda olan seddi daha da qalınlaşdırmışdı.
Hemin gün axşam yatağımda oturub sakitleşmeye çalışırdım ki, Jale qapını taqqıldadıb içeri keçdi.
-Gelmek olar yeqin ki. ,- üzünde seze bilmediyim bir ifade vardı.
-Elbette buyur.
-Özüne geldin? Yaxşısan? ,- hiss edirdim ki, sözler boğazdan yuxarı deyilir. Hal-hazırda menim yaxşılığım ona çox da maraqlı görünmürdü.
-Aha.
-Faxire, menden inciye bilersen ancaq meni düzgün başa düş, xahiş edirem. Senin heyatına qarışmağa menim heç cüre haqqım yoxdur. Heç qarışmaq istemerem de. Ne edirsen özün bil. Ancaq sene göre Raula ne ise olsa, bax onda menden incime. Men senin yaxandan tutacam.

Jalenin bu sözleri meni teeccüblendirmiş, hem de esebden artıq gülümseyirdim.
-İndi deyirsen men 20 illik qardaşımı 5-6 aylıq arvadından daha az fikirleşirem? ,- sözümü gülümseyerek desem de üzümdeki ifadeden zennimce qezebim açıq-aydın görünürdü.
-Daha bilmirem kim kimi daha çox fikirleşir. ,- deyib otaqdan çıxdı.

Bu minvalla iki hefteni geride qoymuşduq. Artıq derslerin başlamağına az qalmışdı deye atamla danışıb getmeli olduğumu deyecekdim. Seher yemeyinde son günlerde olduğu kimi sakitlik hökm sürürdü.
-Ata, bilirsen, dersler başlayır. Düşündüm icaze verirsense sabah axşam yola çıxım. ,- sözleri bayaqdan beri beynimde fırlasam da çekinerek bir teher fikrimi çatdırmışdım. Bu sözden sonra her kes nezerlerini gah atama gah da mene zillemişdi. Raul ise.. Onun baxışları tamam ferqli idi. O özünden emin terzde bir neçe saniyelik başını qaldırıb mene baxsa da yeniden yemeyine davam etdi.

-Orxan, hazırlaş sabah Faxire ile yola düşün. İmtahanlar bitsin diplomunu da alıb sonra qayıdarsız. ,- deye atam dillenib yeniden yemeyine davam etdi.

Atamın bu sözünü

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 174 >>