gülüşle Raulu iteleyib keçib süfrede eyleşdim.

Biraz sonra artıq her kes süfre başında idi.
- Ramile, toy üçün her şey hazırdır? ,- atamın anama müracietle verdiyi bu sual meni yerimdece dondurmuşdu. Boğazımdakı tikeni zorla udub onlara baxdım. Ağlıma menle Fikretden başqa heç ne gelmirdi. Sanki başqa heç kimin toyu ola bilmezdi.

-He hazırdır. Sabah yola çıxarıq.

-Ne toy? ,- sesimi gücle çıxardıb onlara baxdım.

-Bizim kirve Terlan eminin qızının toyudur kendde ,- Raulun sözüne derinden nefes rahatlamışdım.

-He qızım sen de hazırlaş. Seher tezden yola çıxarıq. ,- atam sözünü deyib yemeyine davam etdi.

Seher yemeyinden sonra hamının başı qarışmışdı deye anamın yanına gedib onunla danışmağa qerar verdim. 20 yaşıma gelib çatmışdım ancaq heç vaxt anama sesimi yükseltmemişdim. Odur ki, dünenki hereketim heç de mene yaraşmırdı. Ancaq yene de haqlı olduğumu bilirdim. Sabah üçün anamın hazırlıq etdiyini görüb yanında eyleşdim.

-Mama ,- asta, günahkar sesimle dillenib dayandım.

-Ne olub? ,- eşyaları yığarken sesini çıxardıb heç üzüme de baxmırdı.

-Üzr isteyirem. Dünen ele etmemeli idim. ,- balaca uşaqlar kimi başımı aşağı salmışdım.

-Faxire ,- işini yarımçıq qoyub gelib yanımda eyleşdi ,- biz heç vaxt senin pisliyini istemerik. Tek qızımızsan. ,- elimden tutub sözüne davam etdi ,- Hesen dayıgil çox yaxşı insandırlar. Adları, sanları, imkanları. Daha ne lazımdır sene?

-Mama, belke men burada yaşamaq istemirem? ,- sözüm belke de çox eqoistce seslenmişdi. Ancaq o yaşımda xeyallar başımı o qeder dumanlandırmışdı ki, 4 illik Bakı heyatından sonra gelib yeniden rayonda yaşamaq mene heç de xoş tesir bağışlamırdı. Düşünürdüm ki, oxuduğum iller havayı olacaq.

Anamın üzündeki ifadeden yalnış söz işletdiyimi ferqine varmışdım. Bu sebebden celd sözümü deyişdim:

-Hem men heç Fikreti tanımıram ,- anamla indiye qeder bele açıq söhbetlerimiz olmamışdı ancaq bu defe mecbur idim.

-Men atanın üzünü toy gecesi görmüşdüm. Aile olmadıq beyem? Görmüsen

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 174 >>