evvelki tek düşmen gözü ile baxmırdı.
Atam ise geldiyim gün meni bağrına basıb
-Daha evimizdesen. Nigarançılığımız qurtardı. Xoş geldin qızım ! ,- deye dillendi.
Bu sözde başqa menalar sezsem de gülümseyib keçib masada eyleşdim. Masa etrafında eynile evvelki günlerdeki tek oturub söhbet edib, yemek yeyirdik. Evdeki abu-hava, münasibetler yavaş-yavaş öz yoluna düşürdü..

Camalla ise fürset olduqca mektublaşır, bir neçe deqiq çeken qısa görüşlerimiz olurdu. Her defesinde yeniden elçilik söhbetini açsa da men hele biraz sakitlik terefdarı idim. Ümumiyyetle, bu söz-söhbet meni menevi cehetden yormuşdu. Bu sebebden hele mümkün qeder uzadırdım.

Qayıtdıqdan sonra mektebde müellimlik üçün erize vermiş, teyinatım kendlerden birine çıxmışdı. Bu xeber atamgilin üreyince olmasa da oxuduğum illeri havaya ötürmek fikrinde deyildim. Buna göre de teyin olunduğum mekteble danışıb senedlerimi de teqdim etmişdim. Orada qalacaq yerim olmadığı üçün dövlet mene kiçik bir menzil de teşkil etmişdi. Heftenin beş günü orda qalacaq hefte sonu ise evimize qayıdacaqdım.

Gelişimden bir aya yaxın vaxt keçmişdi. Günorta Jale anasigile getmişdi deye men de anamla tek qalıb söhbet edirdik. Uzun müddetdir tek qalmadığımız üçün bir xeyli danışıb üreyimizi boşaltmışdıq. O qeder derdleşmişdik ki, saatın nece keçdiyinin bele ferqinde deyildik. Qapının sesini eşitdikde Jalenin gediyini yeqin edib qapıya doğru yöneldim. Qarşımda ise tanımadığım bir qadın görüb teeccüblenib baxa-baxa qalmışdım. Ancaq özümü ele alıb gülümseyerek içeri devet etdim. Mene hardasa tanış gelse de tam olaraq tanıya bilmemişdim. Anam tanımışdı ancaq görünür bundan çox da xoş hal deyildi.
-Xoş geldiniz. Keçin Solmaz xanım eyleşin. ,- anam gülümsemeye çalışsa da gergin olduğu duyulurdu.
Biraz eyleşib hal-ehval tutduqda sonra melum olmuşdu Solmaz xanımın kim olduğu.
-Sizinle tek söhbet etmek üçün bu vaxt gelmek istedim. Helime xanım, siz de anasınız meni başa düşersiniz. Camal Faxireni sevir. Men yalan danışmağı

<< 1 ... 38 39 [40] 41 42 ... 174 >>