var. Hem Solmazı tanıyıram men. Biraz ezazil qadındır. Qorxuram seni incider.
-Eger men bütün bunlara razıyamsa? Onda nece olacaq? ,- bu sualımın onlar üçün bir menası olmasa da menim her şeye razı olduğumu hiss etdirmek isteyirdim.
-Daha bilmirem men heç ne. Bezdim bu söz-söhbetden. ,- anamın sebri daşıb qalxıb getmişdi.
Bir neçe gün sonra teyin olunduğum mektebde işlemek üçün ordakı eve köçmüşdüm. Raulla danışmadığımız üçün menim orada bütün işlerimi Orxan hell etmişdi. Raulla aramızdakı bu soyuqluğa kederlenmirdim. Sadece heyfslenirdim. İllerle arxa-dayaq olaraq gördüyüm qardaşım indi mene tamamile yad birisi olmuşdu..
Camaldan ise bir neçe gün olardı xeber yox idi. O da menim kimi her iki ailenin narazılığını görüb geri çekilib deye düşünürdüm. Doğrusu, evvelceden hansı mektebde işleyeceyimi Camala dediyim üçün rahat idim. Lazım gelse gelib menimle danışa bilerdi. Ancaq buna ehtiyac duymurdum. Ümumiyyetle çalışırdım daha onun baresinde fikirleşmeyim.
İlk ders günüm demek olar ki, üreyimce keçmişdi. Yeni nelerse öyrenmeye her biri can atırdı. Uşaqlarla bir neçe saatın içinde qaynayıb qarışmışdım. En esası ise burda demek olar bütün yaşananları yadıma salmağa fürsetim olmurdu. Uşaqları yola saldıqdan sonra sinife nezaret edib en axırda özüm çıxmışdım mektebden. Asta addımlarla eve doğru gedirdim.
-Faxire ,- tanış sesi yanımda eşidib qorxudan ayaq saxlayıb Camal duran terefe başımı dönderdim.
-Adam gelende bir xeber eder ! ,- onu heç gözlenilmeden yanımda görmek meni tebii ki, hem qorxudub hem de teeccüblendirmişdi.
-Nece xeber gönderim? Quşlarla? ,- gülümseyib hemişeki tek meni süzürdü.
-Bu qeder yaşananlardan sonra hele de zarafatlıq evhalın var. ,- sözümü bitirib getmek isteyirdim ki, Camal daha celd davranıb qarşımı kesdi.
- Danışmalıyıq.
-Buyur danış.,- yanaşı addımlayıb eve doğru gedirdik lakin Camal hele de susurdu.
-Eşidirem Camal. ,- o qeder fikre getmişdi ki, deyesen varlığımı bele unutmuşdu. Adını eşidib üzünü yeniden mene teref

<< 1 ... 43 44 [45] 46 47 ... 174 >>