vardı. Ancaq men qısaca "Meni bağışlayın" yazıb görünen bir yere qoyub evvelden kenara qoyduğum kiçik çantamı da götürüb evden çıxmışdım. Evden biraz kenarda Camalı görüb daha da qeherlenib qaçaraq ona sığınmışdım.
Veziyyetin ne yerde olduğunu anlayıb heç ne demeden meni bağrına basıb saçımı sığallayırdı.
-Biz xoşbext olacağıq! ,- bu kelme ise mende hardasa geleceye ümid doğururdu..
FAXİRE (real)
Bölüm 9.
O vaxtlar bizim toy adetlerimiz ferqli idi. Qız gelinlikle ata evinde gözleyer, toy bitdikden sonra ise oğlan evi temteraqla, çalğı ile gece gelib aparardı gelini. Yol boyu bunları düşünüb gah gözüm dolur, gah da qezebimden paltarın eteyini elimle sıxırdım. Neye ve ya kime qezebli olduğumu da bilmirdim..
-Demişdim, seni xalamgile aparıram. Xalamla, qızları ile tanış edecem. Ne ise lazım olsa onlara deyersen. Yaxşı? ,- fikrim uzaqlarda olduğu üçün sadece Camal son sözünde elimi tutduğunda özüme gelmişdim.
-Aha.. Yaxşı. ,- söhbetin neden getdiyini bilmesem de gülümseyib razılıq bildirdim.
Camalla bir neçe gün evvel hem nigah, hem de kebin meselerini hell etdiyimize göre bugün xalasıgilde oturub sadece Camalgilin gelişini gözleyecekdim.
Biraz keçmiş gelib, nehayet, çatmışdıq. İçeri keçdikce ferqli münasibet, qınayıcı baxışlar gözlesem de tam eksi olmuşdu. Her kes menimle o qeder mehriban reftar edirdi, bir anlıq her şeyi unudub tamam başqa aleme dalmışdım sanki. Üzümün güldüyünü görüb Camal özü de rahatlamışdı. Biraz daha menimle qaldıqdan sonra sağollaşıb getdi.
Bir kenarda oturub indi evde ola bilecekleri tesevvür etmeye çalışırdım. Mektubu oxuyub kimler ne reaksiya verib bir-bir düşünüb gözlerim dolurdu. Atam bir kelme "menim daha ele qızım yoxdur!!!" deyib bir kenara çekilib, Raul ses-küy qopardıb, anam ise arada qalıb kimi sakitleşdireceyini bilmir. Özümü her şeye hazırlayırdım. Hetta indi qapının açılıb Raulun üstüme şığımağını bele gözleyirdim..
Axşama qeder her kes, xüsusile Camalın xalası qızları Sevincle Vüsale könlümü xoş tutmaq üçün min bir

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 174 >>