etmişdim. Otağımıza geldikde meni yatağa qoyub özü de keçib yanımda uzandı. Belimi qavrayaraq özüne doğru çekib, gah eli ile çiynimden başlayaraq qollarıma doğru sığallayır, gah da saçımı öpürdü. Onun nevazişi ile özüm de bilmeden yuxuya getmişdim. Seher oyandıqda her ikimiz yene susmağı seçsek de, görünür, bunun heç kime xeyri olmayacaqdı.
-Belke, biraz danışaq? ,- evdeki sükutu Camal pozmuşdu.
Başımla razılıq bildirib keçib yanında eyleşdim.
-Biz evvelden bilirdik bunların olacağını. ,- rahat görünmeye, danışmağa çalışsa da her kelmesinde, hereketinde gerginlik duyulurdu. ,- Bizi asanlıqla bağışlamayacaqlarını da bilirdik. Sen her defesinde nelerse eşidib bu hala qalsan inanmıram ki, peşmanlıq meni rahat buraxsın. Men seni bele yox, güclü görmek isteyirem.
Camal danışdıqca başa düşürdüm ki, haqqlıdır. Belke ailemle bağlı bundan da daha beter sözler eşidib, daha dözülmez hadiselerin şahidi olacağam. Bu yola çıxmışamsa her şeyi nezere alıb güclü olmalı idim. Gözümden axan yaşı elimle silib gülümseyerek Camalı qucagladım.
-Bax bu başqa mesele. ,- gülümseyerek meni özünden araladı ,- indi ise gedek sene bir yer göstermeliyem. ,- dedikde çaşqınlıq qarışıq gülümseme ile gözlerimi Camala dikib izahat gözleyirdim.
-Baxma ele. Gedende göreceksen.,- sözünü bitirib elimden tutaraq çöle çıxartdı.
Maşına eyleşene qeder ne eder and aman etsem de heç ne demeden elimden tutub "sebr et" deyib dayanmışdı. Evden çox da uzaq olmayan bir yer maşını saxlayıb her ikimiz maşından düşdükde menim hele çaşqın üz ifademi görüb yanıma gelerek bir neçe addım aralıdakı darvazaya yaxınlaşdıq. Darvazanın qapısını açdıqda evvelce meni içeri keçirdib ardınca özü geldi. Geniş heyeti olsa da ne ev var idi ne de ayrı bir şey..
-Bura haradır? Niye gelmişik?
-Atam rehmete getmezden evvel buranı alıb saxlamışdı ki, imkan olanda mene ev tiksin. ,- menden biraz qabaqda, elleri cibinde dayanmışdı. Üzündeki kederi görmeyim deye mene teref baxmırdı ,- Sonra rehmete getdi. ,- gücle udqunub

<< 1 ... 53 54 [55] 56 57 ... 174 >>