addımlarla eve doğru gedirdim. Qarşımda saxlayan maşının sesini eşitsem de fikir vermeden öz yolumla gedirdim.
-Faxire ,- tanış sesi eşidib evvelce inanmasam da başımı qaldırdıqda qarşımda Orxanı gördükde yaranan üz ifademi inanmıram ki, indiye qeder kimse görmüşdü. Çaşqınlıq, sevinc, qorxu..
Növbeti anda ise başım o qeder Orxanın bura gelişine qarışmışdı ki, maşından enib mene doğru gelen anamı bele görmemişdim. Heç ne demeden meni qucaqlayıb ele hönkürtü ile ağlamağa başladı ki, biixtiyari gözümden yaş axmağa başladı. Anamı qucaqlayıb dilimin altında defelerle üzr isteyib, üz-gözünden öpürdüm.
-Bağışlayın meni. Qurban olum. Bağışlayın. ,- hıçqırtım ağlamağıma qarışmışdı deye ne dediyim inanmıram kenardan başa düşülürdü.
Orxan meni meni gücle anamdan ayırıb bağrına basdı. Saçımdan öpür, küreyimi sığallayıb meni sakitleşdirmeye çalışırdı.
-Gelmedik seni ağlatmağa. Sakit ol. ,- qayğılı ses tonu duyulsa da mene esebi olduğunu o halda bele hiss edirdim.
Men ise.. Ancaq üzr isteyir, hıçqırırdım..
Maşına eyleşib buradakı evime yollandıq. Yol boyu anamın qoynuna sığının ağlayır, bağışlanmağı isteyirdim. Eve çatdıqda ise nisbeten özüme gelmişdim. Orxanla anamı içeri devet edib çay hazırlamaq, eyni zamanda el-üzümü yuyub özüme gelmek üçün metbexe keçdim. Belke de buraya meni mezemmet etmek, danlamaq üçün gelmişdiler. Ancaq onları ele halda qarşıladım ki, her halda demeye söz bele tapmadılar. Çayları hazırlayıb yanlarına qayıtdıqda ellerim titreye-titreye çayı qabaqlarına qoyub anamın yanında eyleşdim. Anam ise yazıq durmadan göz yaşı axırdırdı.
-Mama, besdir sen de daha. Ağlaşma qurmayın. ,- bizim halımızı görüb Orxan dile geldi.
-Men hamınızdan üzr isteyirem. ,- başımı aşağı salıb paltarımın eteyi ile oynayırdım.
-Daha gecdir. ,- Orxan bu sözü sakit dese de sıxılan yumruğundan veziyyetin ne yerde olduğunu anlayırdım.
-Kaş bele olmazdı. Ancaq daha danışmağın da menası yoxdur. ,- bu defe ise anam hemişeki temkinli halı ile dillendi.
-Bura geldik deye ele

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 174 >>