bilme ki, her şeyi bağışlamışıq ya da seni bağrımıza basmaq üçün gelmişik. Ancaq sen menim bacımsan seni birdefelik sile bilmerem.
Orxan danışdıqda yaş gözlerimden gile-gile axır paltarıma süzülürdü. Ne deye bilerdim? Haqqlı idi. Her kelmesi, her sözü doğru idi. Ancaq anamın da dediyi kimi daha danışmağın ne menası?..
- Şehla veziyyetini dedikde mama döze bilmedi. Seni görmek istedi.
Anam da meni qucaqlayır, nece deyerler, duz kimi yalayırdı.
-Men seni ne arzularla yola salacaqdım. ,- anam bu sözü dedikde belke özü de anlamamışdı mene nece dağ çekdiyinin. Bunu eşidib daha da berk hönkürüb anama sarıldım.
Biraz daha oturduqdan sonra sağollaşıb getmişdiler. Hemin geceni ise bir Allah bilir nece başa vurmuşdum. Gah ağlayır, gah özümü danlayır, gah da özümü sakitleşdirirdim. Ancaq heç birinin faydası yox idi..İlk hefteni bitirib eve qayıtmışdım. Öz evimizde rahatlığa öyreşib ne vaxt olsa yuxudan oyansam da bu evde artıq mesuliyyeti hiss edib her seher erkenden qalxıb, heç kes oyanmadan süfreni hazırlayırdım. Solmaz xanım yuxudan oyanıb geldikde süfreye kiçik bir nezer salıb keçib yerinde eyleşdi. İlk defe idi bizim tek qaldığımız. Hemişe yanımızda ya Camal ya da İlahe olurdu. Ellerim titreye-titreye getirib çayı qarşısına qoyub gedib Camalı oyatmaq isteyirdim, amma Solmaz xanım meni saxladı. Ondan qorxmurdum, hemçinin mene indiye qeder artıq-eskik bir kelme olsun dememişdi, sadece o qeder zehmli qadın idi ki, bir baxışı bele her şey bes edirdi. Camal ve İlahe de fikir vermişdim anaları ile danışarken hele de çekinirler.
-Ailenle münasibetimiz ilk günden yaxşı başlamadı. ,- Solmaz xanımın söze başlamasına düşüncelerimi bir kenara qoyub diqqetle ona qulaq asırdım. ,- Yalan demeyecem axırıncı söhbetden sonra Camala umumiyyetle bu evde senin adını çekmeyini qadağa etmişdim. Amma o el çekmedi. İndiye qeder menim her sözüme razılıq bildirse de bu defe qeti qerarlı idi seninle bağlı. Mene vacib olan oğlumun xoşbextliyidir. O bu xoşbextliyi sende görürse daha deyecek

<< 1 ... 56 57 [58] 59 60 ... 174 >>