düşüncelerle yuxuya getmişdim.

Seher heyetdeki ses-küye oyanmışdım. Her kes seher yemeyine toplaşıb dünenki toyu müzakire edirdi. Ayağa qalxıb el-üzümü yuyaraq aşağı endim. Masadakılara sessizce başımla salam verib yerime eyleşdim. Yemekden sonra her kes bir yere dağılmışdı. Biz de yene Şehla ile oturub söhbet edirdik. Burda guya başqa ne ede bilerdim ki?..
-Deyirem belke seni bizim bağa aparım? Emin ol heç Bakıda sen bele bağ görmeyibsen. ,- Şehla gülerek üzünü mene tutub ele dayanmadan danışırdı.
-Burda boş-bekar oturmaqdansa hara desen gederem. ,- gülümseyerek ayağa qalxıb anamgilden icaze alıb yola düşdük.

Yenice yola çıxmış, söhbet ederek gedirdik ki, bize doğru gelib qarşımızda dayanan birini gördükde qeyri-ixtiyari ayaq saxladıq.
-Deyesen, paltarınız quruyub, esebiniz de keçib. ,- üzündeki kiçik, daha doğrusu gücle seçilen gülümseme ile bunu deyib meni başdan ayağa süzürdü.
Men ise elece küt nezerlerimi qarşımdakı oğlana zillemişdim. Bu kimdir ki?..

-Başa düşmedim? ,- hemin an ağlıma başqa heç bir tutarlı ifade gelmemişdi.
-Tanımadınız deyesen. Dünen sizin üstünüze istemeyerek ,- son sözü xüsusi vurğu ile deyib davam etdi ,- su töken men idim. Bir daha üzr isteyirem.. ,- o biraz pauza verib elini mene doğru uzatdı ,- Camal.
Bir anlıq Üzümde teeccüb yaransa da celd özümü alıb
- Ehtiyac yoxdur. Sağolun. ,- deyerek Şehla ile birlikde mümkün qeder iri addımlarla oradan uzaqlaşdıq.

-Delidir ele bil. Durub qarşımda gülerek üzr isteyir. Deyen oldu gel üzr iste?! Hele bir özünü teqdim edir ,- bağda oturub Şehlanın bayaqdan beri qarşıma qoyduğu meyveleri yeyerek yene öz moizelerime başlamışdım.
-Heç men de tanımıram onu. ,- Şehla üzünü mene teref dönderib sözüne davam etdi,- Belke de bizim kendden deyil.
-Belke de..

Eve geldikden bir neçe saat sonra yola düşdük. Terlan emi ne qeder getmeyin dese de atamın ve Raulgilin işlerine göre çox qala bilmedik.

Eve geldikden sonra anam yene Fikretli poeziya gecelerine başlamışdı. Günlerle davam

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 174 >>