gülmüşdü.
-Xoş geldiniz. Gözlemirdim heç. Buyurun keçin. ,- can-felanşıqla bizi içeri devet edib anasını sesledi.
Kemale xala meni görüb yazıq qadın heç bilmedi sevinsin yoxsa hereketime göre meni mezemmet etsin. Meni öpüb qucaqlayıb, bizi hereketimize göre danlasa da sonunda xoşbextlik arzu etmişdi. Eyni zamanda Camalın hereketlerine, danışığına fikir verdikce Kemale xalanın üreyine yatdığını hiss edirdim. Utanıb çekinerek anamgille bağlı soruşsam da heç bir deyişiklik yox idi. Ne atam yumşalıb menimle bir kelme maraqlanmış, ne de Raulla bağlı heç ne eşitmemişdim.
Düşündükce haldan-hala düşürdüm. Belke de yatsam yuxumu da girmezdi ki, Raulla münasibetimiz bu nöqteye gelib çıxar. Başa düşürdüm, hereketime göre heç kim meni öpüb başının üstüne qoymayacaqdı. Ancaq yene de ümid edir, gözleyirdim Rauldan her zaman gördüyüm anlayışı, qayğını.
Eve qayıtdıqda Solmaz xanım otağından çöle çıxmamışdı. İlaheye ise başının ağrıdığını deyib axşamüstü olmamış otağına getmişdi. Camal bir neçe defe yanına getse de onu yanımıza getire bilmemişdi. Görünür, bu baş verenlerde meni günahlandırırdı.
İki gün evde qaldıqdan sonra yeniden kende qayıtmışdım. Burada günlerim mektebe gedib-gelmekle, Ülker xala ile oturub söhbetleşmekle keçirdi. Men adeten kefsiz-ehvalsız olurdum deye Ülker xala özü de narahat olurdu. Bir neçe defe sebebini soruşsa da hele ki, inanmırdım başıma gelenleri, elediklerimi açıb ona deyecek güce qüvveye sahib olduğumu.
Eve qayıtmağıma bir gün qalmışdı. Axşam yene Ülker xalanın evinden geldikden sonra bikef oturub başımı kitablara qatmışdım. Qapının vurulduğunu eşidib her halda Ülker xaladır deye düşünüb ayağa qalxıb qapını açdıqda Camalı qarşımda görüb sözün heqiq menasında ağzım qulaqlarımda qarşısında dayanmışdım.
-Qapıda qalacağam men? ,- hemişeki gülüşü yene üzünde idi.
-Men seni gözlemirdim deye çaşdım. ,- içeri devet ede bildim axır ki.
Camalın qapını bağlaması ile meni bağrına basıb üz-gözümden öpmesi bir olmuşdu. Bütün gece meni qucağında oturdub

<< 1 ... 59 60 [61] 62 63 ... 174 >>