gah öpür, gah qucaqlayırdı. İlk günden Camalın qayğısına, nevazişine öyreşsem de evlendiyimiz günden beri bu qayğı, nevaziş qat-qat çoxalmışdı.
-Adam bir xeber eder ki, gelirem. ,- qucağından çıxıb dillendim.
-Sevinmedin? ,- qaşını qaldırıb adeti üzre meni süzürdü.
-Elbette sevindim. Hazırlıq görerdim ona göre deyirem.
-Mene hazırlıq lazım deyil. ,- meni qucağına alıb yatağa apardı.
Her şeyi unudub ümidle vaxt keçirdiyim yegane insan idi Camal. Ailemi, yaşadıqlarımızı, etdiklerimi.. Her şeyi unudub bütün gece onun qayğısından başım dumanlanmışdı.
Geceden bir xeyli keçmiş, ancaq biz hele de yatmamışdıq.
-Bilirsen mahnıda ne deyir? ,- sessizliyi pozub dillendi Camal.
Başımı sinesinden ayırıb diqqetle üzüne baxıb yox menasında başımı yelledim.
-Ala gözlüm senden ayrı geceler bir il kimi uzun olur neyleyim?..
Bilmirdim niye ancaq bu misra gözümü dolmağına bes etmişdi. Bu mahnı o zamanlar yeni-yeni seslenirdi. Akif İslamzadenin ifasinda Bakıda olarken bir neçe defe qulaq assam da menasına çox da varmamışdım.. Ancaq indi Camalın dilinden eşitmek meni ayrı aleme aparmışdı. Başımı yeniden sinesine sıxıb xeyallara dalmışdım..
Bölüm 12.
Toyumuzdan iki ay keçmişdi. Heyatımızda heç ne deyişmediyi kimi müsbete doğru bir irelileyiş de yox idi. Anam bir neçe defe yanıma gelib mene baş çekib getmişdi.
Noyabrın axırları idi. İlk ders gününden sonra qaça-qaça eve gelib yorğana qısılıb saatlarla yatmışdım. Soyuq hava, teklik, yaşadıqlarım meni olduqca sıxırdı. Üstelik son günlerde heç ne yeyib içe bilmirdim. Qapının taqqıltısına yuxudan gücle oyanıb ayağa qalxdım. Bir neçe deqiqe de geciksem Ülker xala qapını qıracaqdı az qala.
-Ay qızım niye açmırsan bu qapını? Qorxdum, ele bildim ne ise olub sene. Az qala yoldaşına zeng edecekdim. Şükür yaxşısan. ,- bir neçe saniyenin içinde o qeder söz dedi ki, heç bilmedim neyi qoyub neyi eşidim. Üstelik yuxulu olmağım da meni emelli gic kimi etmişdi.
İçeri keçdikde elindeki yemekleri süfreye düzüb, meni de zorla masaya

<< 1 ... 60 61 [62] 63 64 ... 174 >>