eyleşdirdi.
-Otur ye. Axır vaxtlar arıqlayıb çöpe dönmüsen. ,- meni heç ağzımı açmağa da imkan vermeden yemekleri bir-bir boşqaba çekib yemeyimi gözleyirdi.
Ancaq yemeklerin qoxusunu eşidib özümü hamam otağına gücle çatdırmışdım. Son günlerde her defesinde yemek qoxusu geldikde özümü hamamda tapırdım. Bütün bunlara ne ise ehtimal vermirdim. Ülker xala olmasa belke de bir-iki ay hele ferqinde olmazdım..
Özüme geldikde qapıda meni Ülker xala üzündeki gülüşle gözleyirdi.
-Men de deyirem axı ne olub bu qıza bele. ,- deyib meni qucaqladı. ,- Tebrik edirem atalı-analı böyüsün.
Halsızlığım üstelik Ülker xalanın bu monoloqu meni emelli çaşdırmışdı.
-Kim? ,- ağlıma başqa tutarlı bir söz gelmemişdi.
-Ay qızım uşağınız. Kim olacaq?
-Ne uşaq Ülker xala? Axı men.. Yeni ele deyil. ,- inkar etdikce özüm de bilmirdim ne danışdığımı. Hamile olmaq ehtimalı ağlıma bele gelmirdi o demeyene qeder.
-Başqa ne olacaq? Emin deyilsense sabah gel gedek hekime. Baxıb görersen Ülker xalan düz deyir. ,- sevincek halda meni öpüb qucaqlayırdı.
Hemin müddetde ona çox fikir vermesem de Ülker xala getdikden sonra tek qalıb özüm de son günlerdeki deyişikliyin ferqine varmışdım.
Dediyi kimi seher mektebden geldikden sonra hazırlaşıb taksi ile rayondakı xestexanaya yollanmışdıq. Heç neyi tam aydınlaşdırmadan Camala xeber verib havayı ümidlendirmek istemirdim. Xestexanaya çatdıqda analizleri verib ardınca hekimle görüşmüşdük. Men ise ümumiyyetle bilmirdim ne edirdim. Hekimle de Ülker xala özü danışıb mende baş verenleri demiş, sadece bir-iki sualına özüm cavab vermeli olmuşdum. Bir neçe saat sonra cavablar çıxdıqda Ülker xala yanılmadığını sübut etmişdi. Hamile idim. Hemin an duyğularım o qeder aşıb daşırdı ki, dilime sevincimi ifade edecek bir kelme getire bilmirdim. Ülker xalanı qucaqlayıb elece ağlayırdım. Eve qayıtdıqda bilmirdim bu xeberi Camala nece deyim, ne terzde deyim. Axşam zeng etdikde bir neçe defe üreklenib bu xoş xeberi ona vermek istesem de en yaxşısı üz-üze demekdir

<< 1 ... 61 62 [63] 64 65 ... 174 >>