deye düşünüb fikrimden dönmüşdüm. Hemin hefteni nece bitirmişdim bir Allah bilir.. Camal her defe zeng eledikce özümü gücle saxlayırdım ki, heç ne demeyim.
Axırıncı gün dersden çıxıb az qala qaça-qaça eve yollanıb Camalın gelib meni aparmağını gözleyirdim. Bir neçe saat sonra axır ki, qapı çalınmışdı. Titreye-titreye, eyni zamanda üzümde axmaq bir tebessümle gelib qapını açıb Camala sarılmışdım.
-Bilsem bu qeder sevineceksen daha tez gelerdim. ,- Camal ki Camal.. Yene zarafatından qalmırdı.
İçeri keçdikde meni yeni bir heyecan bürümüşdü. Bilmirdim söze nece, hardan başlayım. Camala qarşı az da olsa her zaman utancaqlığım var idi. İndi ise bu xeberi vermek mene ayrı bir utanc dalğası getirmişdi. Ellerim ese-ese getirib qabağına çay qoyduqda Camal özü de hiss etmişdi menim heyecanlı olduğumu.
-Ne olub sene? Niye belesen? ,- elimdeki sinini menden alıb masaya qoyaraq meni de qucağına oturdub üzümü sığallayırdı. O, bu heyecanı biraz başqa semte yönlendirib, ayrı cür anlayıb narahat olmuşdu.
-Men hamileyem. ,- gözümü yumub bir anda demişdim bir heftedir meni heyecanlandıran xeberi. Eslinde bu xeberi vermeyi ayrı cür düşünsem de bir anın içinde açıb demişdim Camala.
Meni bir anda nece bağrına basıb öpüşlere qerq etmişdise, ağzımı açıb bir kelme demeye bele macal vermemişdi. Defelerle "çox sağol" deyib üz-gözümden öpüb meni ezizleyirdi. Camalın sevineceyini yeqin edirdim. Ancaq bu qeder gözel qarşılayacağını bilmirdim.
Solmaz xala xeberi öyrendikde bu defe ürekden tebrik etdiyi gözümden qaçmamışdı. Hem meni, hem Camalı qucaqlayıb xeyir-dua vermişdi övladımıza. İlahe de bu xeberi çox xoş qarşılayıb, hele indiden gah ad seçib, gah da paltar almağa başlamışdı.
Camal ise evvel qayğıma qalırdısa indi meni az qala el üstünde gezdirirdi. Hamileliyim ise çox ağır keçirdi. Gün erzinde demek olar ki, ne yeyir, ne de içirdim. Arıqlayıb ayaq üste zorla dayanırdım. Camal ne qeder mektebden icaze al daha eve qayıt dese de hele ki, tez olduğunu deyib biraz lengidirdim.

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 174 >>