lazım olanı tapşırdıqdan sonra özü de mene biraz toxtaqlıq vermişdi.
-Narahat olma qızım. İlk doğuşdur deye biraz çetin olacaq. Sakit ol. -, bu kimi sözlerle bir neçe saat sonra artıq bütün ağrılardan azad olmuş, qızım dünyaya gelmişdi. Sadece qızımın qışqırtısını eşidib ardınca yuxuya getmişdim.
Günortaya doğru yuxudan ayıldıqda Camal yatağın bir küncünde oturaraq gah qızımızı ezizleyir, gah da menim elimden tutub sığallayırdı. Oyandığımı gördükde daha da yaxına gelib alnımdan öpüb meni bağrına basdı. Men ise analıq duyğusunu hele indi derk edirdim deyesen. Camal qızımı qucağıma verdikde ağlaya-ağlaya öpüb qucaqlayırdım.
-Yaxşı daha besdir. Uşağı da qorxutma. ,- gülümseyerek uşağı qucağımdan alıb yatağına qoydu.
Solmaz xalagilin de razılığı ile adını Mensure qoymuşduq qızımızın. Ona baxdıqca ise ailemle bağlı ümidlerim günden-güne çoxalırdı. Bunu Camal da hiss edirdi. Tez-tez "Her şey yaxşı olacaq. Mensure her şeyi deyişecek." deyib her ikimizi bağrına basırdı.
Anam üçün de burnumun ucu göyneyirdi. Solmaz xalaya göre evimize gelib nevesini göre bilmirdi deye her telefon zenginde ağlayıb meni de özünü de ne hallara qoyurdu.
Avqustun axırları idi. Ailemden ayrıldığım artıq bir ile yaxın müddet olmuşdu. Her gün hevesle Camala eve gedib atamdan üzr istemeyi demek istesem de özüm de çekinirdim. Bilmirdim atam nece bizi qarşılayacaq. Bu sebebden özümle birlikte Camalı da pis veziyyetde qoymaq istemirdim. Bir gece ise Mensureni yatırdıb yene Camalın qoynunda yuxuya gedirdim.
-Ailenle bağlı ne düşünürsen? ,- heç gözlemediyim halda bu sualı verib meni emelli çaş-baş qoymuşdu.
-Bilmirem. ,- yataqda dikelib çiynimi çekdim.
-Faxire, men seni ümidlendirmek ya da nelerese göre ved vermek istemirem. Ancaq eger isteyirsense Mensure ile birlikte size gedek. ,- deyib özüde qerarsızlıqla mene baxırdı.
-Men isteyirem ancaq bilmirem bizi nece qarşılayarlar. ,- ailemle bağlı her defe söhbet açıldıqda gözüm dolurdu özümden asılı olmadan.
-Yanındayam. ,- deyib yeniden

<< 1 ... 64 65 [66] 67 68 ... 174 >>