deyilenleri tam ayırd ede bilmesem de gücle ayağa qalxıb qapıya teref yöneldim. Camal ile Solmaz xala neyinse üstünde sözleşirdi. Biraz sonra ise tam deqiqlikle ne olduğunu anlamışdım. Solmaz xala bizim atamgile niye getdiyimizi, niye Camalı ezdirdiyimi dayanmadan deyirdi. Camal ise onu sakitleşdirmeye çalışsa da bu çox mümkün olmurdu.
-Getdin tapdın getirdin bu qızı senin xetrine susdum, heç ne demedim. Ancaq men oğlumu yerde tapmamışam ki, kimse gelib ona ağzına geleni desin !! Arvadına da de unutsun ailesini!! Bu qeder sevirdise qaçıb gelmezdi !!
-Mama !! Besdir daha !! Menim artıq ayrıca ailem var! İcaze ver ailemle bağlı, arvadımla bağlı qerarları özüm verim !!
Bundan evvel daha ne söhbetler olmuşdu bilmirem ancaq eşitdiklerim artıq göz yaşı axıtmağıma bes olmuşdu. Qapının yanında yere oturub dizlerimi qucaqlayaraq sessizce ağlayırdım. Bu olanlardan sonra, etdiklerimden sonra dilim o qeder qısa idi ki, ağzımı açıb özümü müdafie bele ede bilmirdim.
Bir müddet sonra ses-küyün kesildikde celd yerime girerek örtüyü başıma çekib nefesimi tutmuşdum ki, Camal bunları eşidib ağladığımı hiss etmesin. Otağın qapısı açıldıqda dua edirdim Camal heç neyi hiss etmesin.
-Bilirem yatmayıbsan. ,- bunu ele tonda demişdi ki, artıq etiraz etmeye yer buraxmamışdı.
Ancaq men hele de sesimi çıxartmırdım. Düşünürdüm belke yatdığımı anlayıb çıxıb geder. Yanıma gelib örtüyü üstümden götürüb meni yeniden sesledi. Bu sefer mecbur qalaraq yataqda dikelib başımı aşağı saldım. Gözlerimi qırmızı halda görüb boynundakı damarlar qabarmış, eyni zamanda yumruğunu sıxıb dayanmışdı.
-Bilirem men eclafam. Seni xoşbext etmek ümidi ile bu yola çıxardıb bedbext edirem. ,- başını aşağı salıb elleri ile başını sıxırdı.
Heç ne demeden Camalı izleyirdim. Nelerse deyib onu fikirlerden daşındırmaq isteyi ne qeder güclü olsa da tutarlı ne ise deye bilmirdim. Yanına qısılıb elinden tutaraq ağlımda heç bir söz olmadan söze başladım.
-Solmaz xalanı qınamıram, Camal. Sen onun tek oğlusan.

<< 1 ... 68 69 [70] 71 72 ... 174 >>