Bedbextliye qaldıqda ise men heç vaxt bele şeyi ağlımdan keçirtmemişem. İlk günden mene xoşbextlik getirmisen sen. ,- deyib başımı çiynine söykedim.
Hemin günden sonra Solmaz xanım yene mene iyneli sözler demese de baxışları, metnaltı mena daşıyan söhbetleri meni olduqca sıxırdı. Ancaq qerara almışdım ki, bununla bağlı Camala bir kelme olsun heç ne demeyecem. Derdlerimizin başımızdan aşıb-daşdığı vaxtda bir de anası ile menim aramda qalmağını istemirdim. Her gece Camal üstü örtülü şekilde evde anası ile nece yola getdiyimizi xeber almağa çalışsa da her defesinde gülerüzle her şeyin qaydasında olduğuna inandırıb söhbeti bağlayırdım. Bir neçe gün sonra dersler başlayacaqdı. Keçen il olduğu kimi yene de Camal qırğın qiyametle menim işden çıxmağa meni razı salmağa çalışsa da heç cür razılıq vermirdim. Demek olar ki, her gece sakit başlayan söhbetlerimiz dava-dalaşla bitirdi.
-Axı men başa düşe bilmirem elinde 2 aylıq uşaqla sen nece derse gedib geleceksen?!! Her şey bir qırağa uşağa kim baxacaq sen dersde olanda?! ,- eseble otağın içinde o teref bu terefe gedirdi.
-Defelerle demişem Camal! Ülker xala bir neçe saatlıq baxacaq men derse gedib gelecem.
-Sen axı özün niye evde oturub baxmırsan bu uşağa?! Men seni pis yaşadıram?! Neyese ehtiyacın var?!
-Ne dexli var axı?! Men sadece işimi itirmek istemirem!
-Men de sene söz vermişem ki, bizim mektebe müraciet edib sene burda iş düzeldecem! ,- ses tonunu biraz aşağı salıb gelib yanımda eyleşdi ,- niye başa düşmek istemirsen meni? Men sensiz qalmaq istemirem, Faxire. Ne de ki qızımı günlerle görmemek. Bütün bunlar bizden vacibdir?

Camalın adeti idi mene nelerse etdirmek isteyende ele tonda deyir, ele sözler seçib meni başa salırdı ki, düşündükce ona haqq verib fikrimden dönürdüm.
Belelikle, erizemi yazıb işden ayrılmışdım. Camalın ise birce qanadı yox idi uçmağa. Bir neçe gün onu danışdırmayıb, üzüne baxmadan günleri yola vermeye çalışsam da bu ki Camal idi. Min bir yolla könlümü almışdı. Diger terefden yeni

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 174 >>