qorxum yuxuma qalib gelmişdi. Deyine-deyine geyinib çöle çıxaraq keçib maşında eyleşdim. Xestexanaya çatdıqda hekimle görüşüb danışdığım zaman verdiyi suallardan o da hamile olduğumdan şübhelense de deqiq diaqnoz üçün analiz vermeye yönlendirmişdi. Analizleri verdikde hele bir neçe saata cavablar çıxacağı üçün Camalla biraz gezib-dolaşıb yeniden xestexanaya qayıtmışdıq. Cavablara baxmaq üçün hekimin yanına keçdikde Camal özünü otağa salmaq istese de gözümü ağardaraq çölde gözlemesini deyib qapını üzüne bağladıqda Allah bilir üzünde nece bir ifade yaranmışdı.
Beli, yanılmamışdıq. Hamile idim. Gülümseyerek hekimin otağından çıxıb kenarda meni gözleyen Camalın yanına geldim.
-Ne oldu? Ne deyir? Ne olub sene bele? ,- ard-arda sualları verib maraqla cavabımı gözleyirdi. Onun bu veziyyetinden xoşhal olub biraz daha gözletmek istesem de inanmırdım bu suallara daha çox tab getire bilim. Gülümseyerek Camala doğru yaxınlaşıb qulağına
-İkinci defe ata olacaqsan. ,- pıçıldadım..Bu xeberi aldığımız günden etibaren derdlerimi çalışıb az-az yada salıb övladımın yolunu gözleyirdim. Keçen defe baş verenlerden sonra ise ailemle bağlı ümidlerim, ne yalan deyim, artıq tükenirdi. Anamla, Orxanla elaqe saxlasam da atamla barışmaqdan ümidimi üzmüşdüm. Raul haqqında ise çalışırdım ki, düşünmeyim. İstemirdim beynimde ona qarşı onun yaratdığı kimi düşmençilik yaradım. Bu veziyyetde olmağımıza günahkar belke de men idim ancaq her şeyden evvel men onun bacısı idim, meni başa düşmek bu qeder çetin deyildi..

Hamileliyim müddetinde Camal yene de her nazımı çekir, üreyim isteyeni harda olur olsun tapıb getirirdi. Bu defe ise hamileliyim tamam ayrı cür keçirdi. İlk defesinde heç ne yemeyib arıqlayıb çöpe dönmüşdümse, bu sefer eksine elime keçeni yeyirdim.
Yay ayları idi artıq. Hamileliyimin yeddinci ayında idim. Hem havaların istiliyi, hem de qarnımın böyüyüb ağırlaşmağı mene hedsiz çetinlik töredirdi. Bezen ise yerimden qalxmağa bele çetinlik çekirdim. Camal ise her fürsetden istifade

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 174 >>