düşüncelerde itib batmışdım. Camal hekimden güc-bela ile icaze alıb bir neçe deqiqelik onu görmeye icaze almışdı. Balamı ele xestexana otağında yatarken görmek mene ele ağır gelmişdi ki, ağlaya-ağlaya Zamanı öpüb celd otaqdan çıxmışdım. Orda daha çox qalsam bilmirdim neler ola biler. Camal, Solmaz xala, İlahe meni zülm-zelaletle sakitleşdirib yerime eyleşdirdiler. Ağlayaraq sakitce oturub arada bir burnumu çekirdim. Her kes de eynile menim kimi sakit oturub gözleyirdi.

Geceye yaxın Camal Solmaz xalagili eve apararken mene de teklif etse bele bilirdi ki, getmeyecem. Bu sebebden çox üstüme düşmeyib onları eve qoyub yeniden yanıma qayıtmışdı. Başımı divara söykeyib beynimde Zamanın sehhetini, nece olduğu fırladıb dayanmışdım. Biraz keçmiş Camalın eyleşib meni bağrına basdığını gördükde, heç ne demeden ona daha da sıxılıb yuxuya getmeye çalışsam da alınmamışdı. Bununla da seheri ayıq gözle açmışdım.
İndi bele hemin günü xatırladıqda tüklerim ürpeşir..
Seher 9 olardı texmini. Analiz cavabları elinde hekim bize yaxınlaşıb qerarsızlıqla üzümüze baxırdı. Bunu duyan Camal ireli atılıb
-Çıxdı analiz cavabları? Ne oldu? Problem nedir? ,- ard-arda suallarını verirdi.
-Analizler temizdir. Heç neyi yoxdur. Ancaq istilik, qaytarma hallarını yığışdıra bilmirik. Sehere yaxın yene halı pisleşib. Evvelce düşündüm ki, zeherlenmedir ancaq o da deyil.

Hekim danışdıqca hiss edirdim ki, yer ayağımın altından qaçır. Tarazlığımı saxlaya bilmir, gözümü yumub dediklerini başa düşmeye, hezm etmeye çalışırdım.
-Siz nece hekimsiniz bilmirsiniz oğlumun xesteliyi nedir?!!! ,- Camalın qulaq batırıcı qışqırtısı bele meni özüme getirmemişdi.
En son xatırladığım ise "Camal" deye pıçıldayıb gözlerimin qaralması idi.
Gözümü açdıqda xestexana otağında Camalın yanında idim. Başımın üstünde dayanıb fikre getmişdi. Bir neçe saniyelik kütlükden sonra olanları xatırlayıb yerimden sıçradım.
-Zaman hanı? Hardadır balam?! ,- deye celd ayağa qalxıb otaqdan çıxmaq isteyende Camal qolumdan tutub

<< 1 ... 84 85 [86] 87 88 ... 174 >>