meni saxladı.
-Sakit ol. Hekimlerle danışdıq Bakıya aparacağıq. Hazırlaş gedek evden pal-paltar götürek bir-iki dest axşama yaxın yola çıxaq. ,-Camal hemişeki temkinli tonunu saxlamağa çalışsa da ses tonundan, gözlerinden içindeki qorxunu başa düşürdüm.
Daha heç ne danışmadan, neyise müzakire etmeden, neler ola bileceyini dile getirmeden maşına eyleşib eve qayıtdıq. İlahe ile Solmaz xala bizim halımızı görüb nelerinse yolunda olmadığını başa düşseler de Camalın da menim de zehirmar yağan sifetimizden çekinib heç ne demirdiler. Sadece içeri keçerken Camal
-Biz Bakıya gedirik axşam. ,- deyib yataq otağına keçib qapını örtmüşdü.
Men de celd arxasınca otağa gedib tapdığım çantaya elime keçen paltarı yığıb yatağın bir küncünde eyleşdim. Başımı ellerim arasına alıb oğlumun halını düşündükde meni soyuq ter basırdı. Daha çox otura bilmeyib ayağa qalxaraq
-Men hazıram, gedek. ,- deyib çanta elimde çöle çıxdım.
Çıxarken Mensureni öpüb qucaqlayıb, Solmaz xalagille de sağollaşıb, çatdıqda zeng edib etraflı danışacağımızı deyerek çıxmışdıq. Yol boyu bayaqkı kimi ikimiz de susmuşduq. Gözümü şüşeden çöle zilleyib etrafa baxır, ağlımda sadece bundan sonra baş vere bilecekler fırlanırdı. Xestexanaya çatdıqda hekimin otağına gederek danışıb analiz kağızlarını ve başqa senedleri alıb getmek istesek de otağında deyildi. Hekim gelene qeder oğlumu görmek üçün otağına teref getdikde dehlizde qalxan ses-küyü, hekimlerin qışqırtsını eşidib önce başa düşmesem de sesin Zamanın otağından geldiyini görüb bir göz qırpımında özümü otağa atmışdım. Oğlumun başının üstüne yığılan hekimler dayanmadan nelerse edir, qışqır-bağır salırdılar. Menle Camal ise sadece heykel kimi bunu seyr edirdik. Bir neçe deqiqe sonra her kes elini üzüb Zamanın üzünü örtüb geri döndükde bizi görüb oğlumun hekimi Perviz bey meyusluqla bize baxıb elini Camalın çiynine qoyaraq nelerse demeye çalışa da heç ne deye bilmirdi.
Gözü dolu, ağzı açıq halda bu baş verenleri seyr etmeyimden biraz sonra özüme gelib hekimin

<< 1 ... 85 86 [87] 88 89 ... 174 >>