hamilelik fikri dolanırdı. Doğrusu, bilmirdim buna hazıram ya yox, amma hemişeki ümidlerim yene menimle idi..
Toy günü ise evdeki heyecanla yanaşı qeher de vardı. Hem İlahenin gelin köçmeyi, hem de Zaman dayının bele bir günde burda olmamağı Camalı da Solmaz xalanı da kifayet qeder kövreldirdi. Menim de bu veziyyet qarşısında gün erzinde bir neçe defe gözlerim dolmuş, ağlamamaq üçün özümü gücle saxlamışdım. Ata xeyir-duası olmadan gelin köçdüyümü yadıma salıb daha da ehvalım pozulurdu. Toy saatı yaxınlaşdıqca ise çalışırdım ehvalımı düzeldib nece lazımdır iştirak edim.
Otaqda eynimi geyinib çıxmağa hazırlaşırdım ki, Camal içeri keçib heç ne demeden üzündeki sezilen gülümseme ile meni süzürdü başdan ayağa. Yaxına gelib belimden qavrayaraq özüne sıxıb yene o gülümseme ile baxırdı.
-Elimde olsa imkan vermezdim toyda görünesen. ,- yanağımdan başlayan öpüş boynuma doğru enirdi.
-Camal.. ,- pıçıldayıb dayanmasını istesem de mene qulaq asmırdı.
Aniden qucağın alaraq keçib yataqda eyleşib dodağıma yumuldu. Bir neçe deqiqe çeken bu öpüşün ardınca
-Camal, getmeliyik. ,- gücle ondan aralanıb sakit sesle dillendim.
-Arvadımı öpmeye de imkan vermirler. ,- deyine-deyine üzerimden qalxıb eynini geyinib otaqdan çıxdıq.

Toyda Camalın nece ürekle oynadığını görüb ister-istemez menim de üzüm gülürdü. Biz ortada süzerken ise qıraqdan deyilen xoşbextlik arzuları da her ikimizin üreyince idi. Solmaz xala gün boyu gözü dolu gezse de bir neçe defe qol qaldırıb tek qızının toyunda oynamışdı. Menle Camal ise mümkün qeder onun yanında olub ağlamağa qoymurduq. Hetta Mensureni bele toy boyu Solmaz xalanın qucağına vermişdim ki, başı ona qarışıb ağlamasın. Gece ise Hüseyngilin ailesi İlaheni aparmaq üçün geldikde evdeki her kesi kövreklik tutmuşdu sanki. İlahe ise yeni arzuların, yeni ümidlerin, yeni heyatın arxasınca qaçmağa bu günlerde ne qeder telesse de indi vağzalı sesini eşidib sessizce göz yaşı axıdırdı. Üzüne düşen duvaqdan bu görünmese de yanında dayandıqda

<< 1 ... 98 99 [100] 101 102 ... 174 >>