gülümsedim.
-Heç ne ay qızım keç içeri,-deyib metbexe qayıtdım.
Nese olduğunu emin idim. Bu sebebden birazdan anam döze bilmeyib onsuz özü deyecek düşüncesile qonaq otağına keçib meni gözleyen qızımı qucağıma aldım. Yemek yedikden biraz sonra adetim üzre qızımı da qucağıma alıb otağımıza getdik. Yataqda oturub olub-keçenleri düşünür, Nuray da qarşımda oturub oyuncaqları ile oynayırdı. Biraz sonra qapı açıldıqda Ferid içeri geldi. Gülümseyerek -biraz danışa bilerik?-deyib yanıma geldi. Hiss edirdim ki, anamın bayaqkı sevinci ile Feridin danışacağı mesele arasında bağlılıq var.
-Buyur danış,-deyib eyni gülümseme ile ona qarşılıq verdim.
-Firuze bilmirem nece deyim doğrusu özümün de tereddüdlerim var ancaq,-deyib nefesini derdi,- yox en yaxşısı başdan danışım. Bugün hemin Zaur adlı oğlan geldi iş yerime. Bir xeyli danışdıq. Yerini bilen, alicenab birine benzeyir. Eger razı olsaq elçilerini göndermek isteyir.- susdu.
-Ferid men bilmirem. Sen özün de yaşananları bilirsen. Onların mehkemesi hele bugün olub. İndi heç ne olmamış kimi onların elçi gelmeyi, evlenmeyimiz. Bilmirem. O qadının bütün dediklerini tesdiqlemiş kimi olacaq,-deyib başımı aşağı saldım.
-Firuze men seni başa düşürem ancaq bunu da bil ki, o el çekene benzemir. Yeniden gelib-getse eger bu defe de başqa cür söz-söhbet yayılacaq. Yene de özün bil. Eger istemirsense bir ömür başımızın üstünde yerin var. Menim tek meqsedim senin xoşbextliyindi,-deyerek alnımdan öpüb getdi.
Düşündükce Feride de haq verirdim. Yene arxamca gelse bu defe de dul qadın kimese quyruq sallayıb arxasınca gelirler deye dedi-qodu yayılacaq. Bunun atamın qulağına çatması ise qaçınılmaz olacaqdı. Zaurun az qala nefes alması bele heyatımda nelerise deyişdirirdi. Evli olması bir cür, boşanmış olması bir cür. Biraz keçmişdi ki, indi de anam geldi. Yerde oynayan Nurayı qucağına alıb gelib yanımda oturdu.
-Firuze yeqin Ferid danışdı seninle. Ne fikirleşirsen?-deye gülümsedi.
Görünür Zaur bir küreken kimi anamın üreyi yatmışdı.

<< 1 ... 105 106 [107] 108 109 ... 124 >>