Ancaq bu neticeye hardan gelmişdi bununla bağlı heç bir fikrim yox idi.
-Bilmirem ana. Bu qeder şeyden sonra bilmirem nece olar,-deyib başımı aşağı saldım.
-Ferid o oğlandan ağız dolusu danışır. Bilmirem aralarında ne söhbet olub ama onunla bağlı müsbet fikirdedi-deye anam dillendi.
-Sarsaq nefes almadan gedib danışıb,-dilimin altından deyinmeye başladım.
-Ne deyirsen ay qız?
-Ay ana heç ne. Gecdi men Nurayı yatırdım sonra danışarıq bu barede.-deyib bugünlük anamın suallarından yaxa qurtara bilmişdim.
Nurayı yatırtsam da özüm yata bilmirdim. Yatağın içinde vurnuxa-vurnuxa qalmışdım. Seheri zülm-zelaletle açıb işe yollandım. Günortaya doğru her zamankı adeti ile Muradın qapını vurub azca aralayıb mene baxdığını gördüm. Bir müddetdir onu da görmürdüm deye o qeder sevinmişdim ki... Hem de uşaqlarla birlikde olanda bütün düşüncelerden azad olurdum. Ülkerin de geldiyini düşünüb az da olsa onunla da söhbet edib rahatlaşacaqdım. Ancaq qapını aralayıb yanıma gelib meni qucaqlayan Muradın ardınca Zaur içeri girdi. Onun varlığını hiss etmirmiş kimi Muradla söhbet etmeye başlamışdım.
-Qehreman xeyr ola gelmisen?-gözleri kimi Muradın qapqara saçlarından öpdüm.
-Boğazım ağrıyır hekim xala-deyib elleri ile boğazını tutdu.
Gülümseyerek Muradı qucağıma alıb müayine masasının üstüne qoydum. Boğazını açıb baxdığım zaman xestelikle elaqeder heç ne görmedikde gec de olsa Zaurun iştekleri olduğunu anlamışdım. Vaxt itirmeden bayaqdan yanımda dayanan Zaura doğru azca yaxınlaşıb -oyunlarına uşağı qatma!-deye asta ve qezebli sesle dillendim.
-Mecbur edirsen-pıçıltı ile dillendi.
Murad da balaca boyu ile dayısının oynadığı oyunda mahirce iştirak etmişdi.
-Senin heç neyin yoxdu axı. Niye ağrıyır ki, boğazın?-deye nisbeten qezebli ses tonu ile hem Zaura hem de Murada baxdım.
-Hekim xala indi sağaldı yeqin,-gözlerini mene zilleyib gülümsemeye başladı.
Onun bu veziyyeti qarşısında özümü saxlaya bilmeyib gülümsedim. Muradın yere endirdikden sonra meni öpüb celd addımlarla

<< 1 ... 106 107 [108] 109 110 ... 124 >>