qapıdan çıxıb getdi. Düşen her fürsetden yeterince istifade eden Zaur mene doğru yaxınlaşıb -bir neçe deqiqe de olsa seni görmek bütün ağrılarıma yaxşı tesir edir,-deye pıçıltı ile dillenib gülmeye başladı.
-Ağrıdan qutarmasayan seni,-dilimin altında dillenib keçib yerime eyleşdim.
Meni esebleşdirmekden xüsusi zövq alan Zaur ise gündelik zövq limitini doldurub gülümseyerek otaqdan çıxdı. Axşam işden çıxıb eve gederken bugün evde meni neler gözlediyinden xebersiz idim. Eve getdikde sessizlik içinde olan menzilimizde anam yanıma gelerek -atan seni qonaq otağında gözleyir,-deye pıçıldayıb metbexe qayıtdı.
Hemin deqiqlerde canımda ne qorxular, ne heyecanlar vardı izah ede bilmezdim. İlk ağlıma Esmira gelse de artıq nese ede bileceyine çox da şübhem yox idi. Ağır addımlarla qonaq otağına doğru yöneldim. Qapını tıqqıldadıb azca araladıqda atamın divanda oturub mene baxdığını gördüm.
-Ata olar?-deye dillendim.
-Gel qızım gel,-deyib yanında yer gösterdi.
Sakit şekilde gelib atamın yanında eyleşdikde gerginlik sezirdim. Nehayet dayana bilmeyib atam söze başladı.
-Firuze sene elçi düşüb. Bu meseleni seninle anan danışmaq istedi ancaq seninle özüm xüsusi danışmaq isteyirem. Bugün Ferhad adlı biri geldi evimize. Zaur kimdise onun atası imiş. Sene elçi gelmek istediklerini, qerarımızı gözlediklerini dedi.
Atamın sözlerinden sonra heyretden ağzım açıq qalmışdı. Zaur heç vaxt itirmirdi. Ancaq bilmirdi ki, bele etmeyi meni daha da inada salırdı.
-Bilmirem nece insanlardı. Eger razı olsan maralanarıq. Ancaq bilirsen men istemirem senin yeniden,-sözünü tamamlamadan başını aşağı salan atamın sesindeki qerarsızlığı duyurdum. İkinci defe qızının uğursuz aile qurmasından çekinen ve qorxan bir ata olaraq onu çox gözel anlayırdım.
-Ata,-deyib elinden tutdum,-siz nece isteseniz ele de olsun. Qerar senindi.
Bu sözlerimden sonra atam gülümseyerek üzüme baxdı. İcaze alıb otaqdan çıxdıqda anamla Nigarın qapı ağzında bize qulaq asdıqlarını gördüm.
-Ne oldu?-deye her ikisi bir

<< 1 ... 107 108 [109] 110 111 ... 124 >>