ağızdan dillendi.
Zaura o qeder esebi idim ki, heç ne demeden otağa gederek desteyi götürüb Zaura zeng etdim. Bir neçe çağırışdan sonra zengi açan Zaura danışmağa imkan vermeden sözlerimi dedim.
-Zaur! Bu teşebbüslerinize bir son qoyun artıq! Başa düşe bilmirem bu ne özbaşınalıqdı?! Menden xebersiz atanız gelib atamla danışır! Axırıncı sefer olsun!-deyib cavabını gözlemeden desteyi asıb ellerimi başım arasına alaraq yatağımda oturdum.Ferhad beyin evimize gelişinden bir neçe gün keçse de hele söz-söhbet davam edirdi. Atam ve Ferid onlar haqqında araşdırdıqdan sonra hele de fikirleri deyişmemiş, bize uyğun aile olduqları qenaetine gelmişdiler. Ancaq o günden sonra atam bu mesele ile bağlı menimle kelme kesmemişdi. Bütün baş verenleri anam ya da Nigar vasitesile öyrenirdim. Qısaca desek, her şey ve her kes razılaşmış, menim müsbet cavabımı gözleyirdiler. Zaur ise yorulmadan her gün ya iş yerimin qarşısına gelir, ya da min bir behane ile otağıma gelib bir neçe deqiqe olsa bele meni görüb, daha doğrusu esebleşdirib gedirdi.
Axşam hazırlaşıb işden çıxırdım ki, qapını tıqqıldadıb içeri 45-50 yaşlarında gülerüz bir qadın daxil oldu.
-Qızım olar?-asta sesle dillendi.
-Elbette xala buyurun-deyerek yer gösterib özüm de onun qarşısında oturdum.
-Necesen qızım?-deyib nevazişle üzüme baxdı.
-Çox sağolun siz necesiz?-deye gülümseme ile üzüne baxsam da doğrusu qadının kimliyi meni hedsiz maraqlandırırdı.
-Yaxşıyam qızım. Bilirem meni tanımırsan men Zaurun anasi Güler.
Zaur ağlına gelen her cür fikri ireli sürüb heyata keçirirdi. Bu defe anasını göndermişdi yanıma.
-Men senin haqqında çoxdan bilirem. Zaur seni ilk defe görende mene seninle bağlı danışmışdı. Sadece men de Ferhad kimi bezi sebeblere göre sizin qarşısınıza indi çıxa bildim.
Heç ne demeden sadece qarşımda dayanan qadına qulaq asırdım. Semimi olduğu ağzından çıxan her sözden bilinirdi.
-Zaurun taleyinin bele alınmasında günahkar Ferhadla menem. Evlenmek xatirine onu tanımadığı bir qızla evlendirdik. Sonu

<< 1 ... 108 109 [110] 111 112 ... 124 >>