danışa bilerik?
-Buyur danışaq.
-Yox burda olmaz. Gel sakit bir yere gedek,-deyib maşına doğru ireliledi.
Men de etiraz etmeden onun arxasınca yollandım. Biraz yol getdikden sakit ağaclıq içinde bir yere çatdıq. Maşından düşün yan-yama dayansaq da heç kim danışmırdı. Aniden heç gözlemediyim bir anda Zaur terpenmeden -niye?-deye sual verdi. Sual qarşısında çaşıb qalsam da özümü itirmeden -ne niye?-deye qarşılıq verdim.
-Niye inad edirsen? Sen ki özün demişdin boşan sonra gel menim yanıma.
-Bilirsen Zaur, hemin vaxt bu dedi-qodular yox idi. Sen başa düşmürsen deyesen bizim evlenmeyimiz bütün deyilenleri tesdiqleyecek. Heç olmasa biraz vaxt keçsin.
-Sadece buna göre?-deyib üzüme baxdı.
-Beli,-deye qetiyyetli sesle cavab verdim.
Zaur daha bu barede heç ne demeyib -eve gedek,-deyerek maşına teref yöneldi.
Yolda da kelme kesmemişdik Zaurla. Eve çatdıqda sağol deyib maşından düşdüm.
Bu söhbetin üzerinden iki gün keçmişdi ki, axşam evde oturarken qapının vurulduğunu eşidib açmağa getdim. Qarşımda Güler xanımla birlikde bir neçe tanımadığım qadın ve kişi gördükde heyretden gözlerim hedeqesinden çıxacaqdı. Niye geldiklerini yeqin etmek çetin deyildi. Özümü ele alıb -xoş gelmisiniz,-deyib onları içeri devet etdim. Sese Nigarla anam gelib onları gördükde eynile menim kimi derin teeccüb yaşadılar. Celd özümü otağıma çatdırdım. Heyecandan yanaqlarım qızarmış, üreyim boğazımda döyünürdü sanki. Zaur yene öz bildiyini etmişdi. Nigar arada bir yanıma gelib resmi elçilik olduğunu, neler danışıldığını deyib meni melumatlandırırdı. Menim heyecanım ise daha da artırdı. Tek tesellim ise o idi ki, atam menden soruşmadan bir qerar vermezdi. Heyecanla bu gece baş verecekleri gözleyirdim.Heyecan içinde bir xeber gözleyerken dehlizden gelen sesleri eşidib celd ayağa qalxıb qulaq asmağa başladım. Qonaqlar artıq hazırlaşıb gedirdiler. Qapının bağlandığını eşitdikde ise celd gedib yerime eyleşdim. Özüme bele gülünc gelse de ilk defe aile quran qızlar kimi heyecanlı idim. Onların

<< 1 ... 112 113 [114] 115 116 ... 124 >>