Zaurdan hele de ses çıxmadığını görüb qapının arxasından Zauru sesledim.
-Zaur harda qaldın?-deyib qapını azca araladım.
-Getirdim,-deyerek elindeki paltarı mene uzatdı.
Paltara baxmadan -bir de getsen ne vaxt geleceksen maraqlıdı,-deyib qapını örtdüm. Paltara diqqetle baxdıqda qara rengde açıq-saçıq penüar olduğunu görüb heyretle -axı menim bele paltarım yoxdu,-deyib hem Zaurun hem de Nigarın ünvanına bildiyim bütün lenetleri yağdırırdım. Elimdekini geyinmekden başqa çarem qalmamışdı. Sinesi, küreyi açıq ve hedsiz derecede qısa olan bu paltarı geyinib ürkek addımlarla hamam otağından çıxıb yataq otağına doğru yöneldim. Qapını azca açıb Zaurun yatağın üzerinde oturduğunu görüb bütün utancımı unudaraq celd qezeble içeri daxil olub elimle penüarı göstererek -Zaur bu nedi?!-deye qışqırdım.
Meni valeh olmuş baxışlarla süzen Zaur celd özünü ele alıb ayağa duraraq mene yaxınlaşdı.

Qulağıma doğru eyilib pıçıldı ile -bedenin ağdı qara reng sene yaraşar deye düşündüm,-deyib elini belime ataraq özüne sıxdı.
Onun mene bu qeder yaxın olmasından heyecanlanıb kesik-kesik nefes alır, Zaurun isti nefesinden gerilirdim. Bedenimin bütün ezalarını titreden hiss ve heyecan bürümüşdü meni. Heqiqeten de Zaur mene her şeyin ilkini ve ilk heyecanını yaşadırdı.
-Men,-deyib dodağımı dişlerim arasına aldım,-Zaur,-nese demek istesem de deye bilmirdim.
-Menim öhdeme burax,-deye Zaur xırıltılı sesle dillendi. Onun melahetli sesinin arxasında istediyi her şeyi elde etmiş bir adamın demir iradesi ve qetiyyeti hiss olunurdu.
Bu sözden sonra az da olsa mende eminlik yarandı.
-Bilirsen Zaur, sen mene iki gözümden ezizsen,-gözlerine baxıb, elimle üzünü sığalladım.
Zaurun mene her baxışında heyranlığını görüb utanırdım. Ehmalca dodaqlarıma doğru eyilib öperek elini boynumdan penüarımın açıq yerlerine qeder gezdirdi. Onun ağuşunda yaralı quş kimi esirdim. Zaurun köksüne sıxılaraq öpüşlerine qarşılıq verirdim. Ürkek hereketle elimi Zaurun yarıya qeder açdığı köyneyinin içine salaraq

<< 1 ... 117 118 [119] 120 121 ... 124 >>