dillendim.
Yemeyi dayandırıb üzüme baxan Zaur -senin elinden her şey yeyerem men,-deyib yemeyine davam etdi.
Bir hefte qaldığımız bu evde yaşadığım xoşbextliyin her saniyesini beynime hekk ederek buradan ayrıldım. Eve qayıtdıqda ilk iş olaraq Nurayı anamgilden götürüb öz evimize yollandıq. Günler, hefteler bir-birini evezleyir, heyatımın en gözel günlerini yaşayırdım. Nuray Zaura o qeder bağlanmışdı ki, ağlayanda ilk olaraq Zaurun qucağına qaçırdı. Bezen onları qısqansam da, her defesinde Zaurun doğru seçim olduğunu bir daha anlayırdım. İndi ise tek istediyim Zaura bir övlad bexş etmek idi. Evliliyimizden iki ay keçmişdi ki, axır günlerde özümü halsız hiss edir, işe getmeye bele tenbellik edirdim. Özümdeki deyişikliyin ferqine varırdım ve sebebini de yeqin edirdim ancaq deqiqleşdirmeden Zaura heç ne demek istemirdim. Nehayet, ikinci övlad sevinci Allah mene bexş etmişdi. Hemin gün Nigara veziyyeti bildirib Zaurla yalnız qalmaq üçün Nurayı anamgile apardım. Gözel bir süfre hazırlayıb Zaurun gelişini gözledim. Eve geldikde Nurayın olmadığını görüb harda olduğunu soruşduqda anamgil darıxdığı üçün onlara apardığımı behane etdim. Süfreni gördükde ise meni qeribe baxışlarla süzmeye başladı. Ancaq heç ne demeden süfre arxasına keçdi. Ne qeder temkinli hereket etmeye çalışsam da heyecanımı gizleye bilmirdim. Zaurun yemeyi yeyen vaxt döze bilmeyerek bu heyecandan qurtulmaq üçün -men hamileyem,-deye bir nefese dillendim.
Eşitdiyinden derin teeccüb ve heyret keçiren Zaurun yemeyi boğazında ilişib qaldı. Bir neçe deqiqe öskürüb özüne geldikden sonra hele de üzündeki teeccüblü ifade mene baxan Zaur -ciddi deyirsen?-deye heyecanla soruşdu.
Başımı tesdiq menasında yuxarı-aşağı edib utancaq baxışlarla Zaura baxdım. Ayağa qalxıb celd yanıma gelerek elimden tutub meni de ayağa qaldırıb mene var gücü ile sarıldı.
-Firuzem seni sevirem. Çox sevirem,-deyib saçlarımı qoxlayıb, öpdü.
Zaura illerdir gözlediyi sevinci yaşatdığım üçün özümü dünyanın en şanslı qadını hesab edirdim.

<< 1 ... 120 121 [122] 123 124 >>