olacaq ata? Qızın başımızı yere soxmağa çalışır! Kafelerde oğlanlarla görüşür!
Bu son cümleden sonra atamın üzüne baxdıqda mene olan inamın çöküşünü izleyirdim gözlerinde. Nece ağır idi bir anda her şeyin mehv olması. Her zaman menimle qürur duyub, mene olan sonsuz inamından behs eden atami bu veziyyetde görmek menim üçün ölüme beraber idi. Her zaman son sözü deyen atamın bu defe demeye sözü yox idi. Gözlerindeki teessüf hissi meni daha boğurdu. Bütün ömrü heyatını namusu, adı, şerefi üçün yaşayan bir ata üçün bu eşitdikleri olduqca ağır olmuşdu. Özüme lenet oxuyurdum bütün bunları atama yaşatdığım üçün. Atam heç ne demeden penceyini götürüb qapını çırparaq evden çıxdı. Bayaqdan sessiz ve dolmuş gözlerle dayanan men qapının çırpılması ile hönkürmeye başladım. Dayanmadan ağlayırdım. Bunu gören Ferid daha da qezeblenib üstüme şığımaq istese de anam mane olmuşdu:
-Ferid çekil! Besdir daha qızın halına bax! Çıx get sen de hava al!
Ferid daha da heç ne etmeden qapını berk şekilde çırparaq evden çıxdı. Men ise anama sarılaraq hönkürtü ile ağlayırdım. Anam menim bu halıma döze bilmeyerek meni ayağa qaldırıb hamam otağına apararaq el-üzümü yudu. Ardınca meni otağıma getirerek yatağıma uzadıb qapını örtüb otaqdan çıxdı. Az da olsa sakitleşmişdim ancaq yene boğulurdum. O qeder ağlamışdım ki, gözlerimin şişkinliyinden aça bilmirdim gözümü. Ne qeder yatmağa çalışsam da alınmamışdı. Axşam hem atam hem de Ferid eve qayıtmışdı. Evde cenaze sessizliyi vardı. Anam bir neçe defe gelib meni sesleyib yemek yemeye çağırsa da getmemişdim. Ne üzle çıxacaqdım her kesin qarşısına?
Gece her kes yatdıqdan sonra qonaq otağına gederek desteyi götürüb Rüsteme zeng etdim. Ne qeder sakitleşsem de sesimin tonundan ve titremesinden xettin diger ucunda olan Rüstem bele telaşlanmışdı.
-Sesine qurban olaram ağlama ne olar. Hell edecem men her şeyi. Sabah danışacam qardaşınla.
-Yox Rüstem xahiş edirem el çek menden. Meni daha da incitmek istemirsense el çek-deyib cavabı gözlemeden desteyi asdım.

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 ... 124 >>