edib derdimi bölüşür az da olsa rahatlıq tapırdım bu danışıqlarda.
-Firuze ağlama daha besdir. Bax Ferid biraz sakitleşsin her şey evvelki tek yaxşı olacaq.
-Buna artıq ümidim yoxdu. Neçe gündür heç kim üzüme baxmır. Sanki men adlı biri yoxdu.
Evde sessiz yaşayışıma davam edirdim. Sabah dersler başlayırdı. Axşam yene de erken yatağıma uzanıb yatmağa çalışsam da tebii ki, alınmamışdı. Otağın qapısını sakitce aralayıb çöle çıxmaq isterken metbexden anamla Feridin sesini eşitdim.
-Ferid besdir daha oğlum barış bacınla.
-Ana onun ağlı başın gelmeyib daha. Hele o oğlanı öldürmediyime dua etsin.
-İşin olmasın o oğlanla. Bir sehv idi oldu keçdi.
-Nece yeni işin olmasın ana? Hele arsız-arsız durub menim iş yerime geldi keçen gün o Rüstemdi nedi zibil.
-ay aman ne danışırsan? Ne dedi?
-Firuzeni sevirmiş. Razılıq verek elçi göndersin.
-Sen ne dedin?
-ne deyecem? Çöle çıxartdım ölümüne döydüm şerefsizi!
Feridin son sözleri beynimde eks-seda verirdi. Olduğum yere çöküb qaldım. Ağlamaq istesem de sanki nese mene engel olurdu. Celd ayağa qalxıb sessizce otağıma getdim. Key kimi yatağın üzerinde oturub gözümü bir nöqteye zillemişdim. Gece her kesin yatdığından emin olub yene qonaq otağına gederek desteyi götürüb Rüsteme zeng etdim. Bir neçe çagırışdan sonra yuxulu sesi ile Rüstem açdı zengi.
-Rüstem yaxşısan? Heç ne olmayıb ki sene?-deyerken zeng etmemişden önce ne qeder sakit davranmağa söz versem de bir heftedir sesini eşitmediyim üstelik qardaşım terefinden döyüldüyü üçün nigaran qaldığım Rüstemin sesini eşidib hönkürtü ile ağlamağa başladım.
-Firuze ağlama men yaxşıyam. Her şey qaydasındadı. Esas sen de görüm yaxşısan? İnan deli olmuşam. Defelerle evinizin qarşısına gelib saatlarla pencerene baxsam da seni göre bilmedim. Qardaşın sene heç ne etmedi?
-Men... Men yaxşıyam-hele de ağlayırdım. Sözler boğazımda kilitlenmişdi sanki danışa bilmirdim.
-Qurban olum Firuze ağlama. Her şey yaxşı olacaq inan mene.
Daha da danışa bilmeceyimi başa düşüb -gecen xeyre,-

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 124 >>