diktofonu aç ve ya bir deftere yaz. Ancaq hardasa gün üzüne çıxacaqsa adlar şerti olsun,- deyib çayından bir qurtum aldı. Her bir hereketi ile Nuray bu qadına benzese de hele de kim olduğunu aydınlaşdıra bilmirdim. Men ise celd şekilde telefonu elime alaraq diktofonu açdım. *********************************************************
Men Firuze qarabuğdayı derim, qehveyi ve uzun saçlarım, her zaman teriflenen gözel gözlerimle rayonun en gözel qızı deye bilerem özüme. 17 yaşım olmasına baxmayaraq her getdiyim yerde gözelliyim ile diqqeti celb etmeyi bacarırdım. Hele bu yaşım olmasına baxmayaraq qapıdan elçilerimiz eskik olmazdı. Her defesinde ise atam - Menim qızım oxuyacaq!- deyerek her kesi evden qovardı desem yerine düşer. Hele qardaşım Ferid harasa tek getmeyime heç vaxt icaze vermezdi. Her zaman lazım olan yere onunla gedib gelerdim. Anam Xalide xanım da her zaman üstümde esirdi. Teki menim üzüm gülsün, men xoşbext olum deye. Mene geldikde ise doğrusu oğlanlar meni çox da maraqlandırmazdı. Hele de o acgöz baxışları bezen meni deli ederdi. Menim tek düşüncem xeyallarımın arxasınca getmekdi. Xeyallarımın ilki ise Bakıya gederek Tibb universitetinde oxumaqdı. Bunun üçün çox çalışırdım. Atam ve qardaşım ise buna her cür şerait yaradırdı. Var gücümle gece-gündüz oxuyurdum. İmtahanlardan bir neçe gün qabaq atamla Bakıya geldik. Burada emimgil bizi qarşıladılar. Sahib emi ve ailesi çox istiqanlı insanlar idi. Bir neçe ildir onları görmürdük. Menden bir neçe yaş böyük bir qızı vardı. Leyla ile de çox yaxın olmuşduq. O mene telebeliyin nece gözel ve ferqli olduğundan danışıb meni daha da heveslendirirdi. -Telebelik ne qeder gözeldir sene başa sala bilmerem Firuze. Sanki heyatı keşf edirsen. Çox isterem bütün bunları yaşamağını- deyerken gözleri parlayırdı. Budur,nehayet ilk imtahan günü gelib çatmışdı. Tebietim etibarile temkinli ve soyuqqanlı biri olsam da hedsiz heyecanlı olduğumu hiss edirdim. İlk imtahanı uğurla başa vurmuşdum. Bu hevesle diger bütün imtahanları da

<< 1 2 [3] 4 5 ... 124 >>