etmek istemedim.
Onun bu meseleye bu qeder vecsiz olması artıq eseblerimi tarıma çekirdi.
-İkinci derse özümü çatdırmalıyam-deyib sol terefimdeki çantamı elime alıb cavabını gözlemeden ayağa qalxdım.
-Yaxşısan?- dedi nevazişli ses tonu ile.
-elbette-sesim o qeder soyuq ve keskin çıxmışdı ki, buz dağını bele parçalayardı.
Yol boyu heç ne danışmadan universitete çatdıq. Bundan sonra münasibetimizin hansı istiqametde inkişaf edeceyi bu söhbetden sonra ikimize de qaranlıq qalmışdı. Yene de soyuq ses tonu ile -sağol,- deyerek universitetin binasına daxil oldum. Bu barede Nigarla danışsam da ikimiz de qerarsız qalmışdıq. Günlerle bu barede düşündüm. Doğrusu Rüstem üçün darıxırdım. Ancaq bu müddetde ondan heç bir xeber yox idi. Artıq universitetin qarşısına da gelmirdi. Her halda mene düşünmeyim ve qerara gelmeyim üçün vaxt vermişdi. Havalar da artıq oktyabr ayı olduğunu üçün yamanca soyumuşdu. Son zamanlar teselli tapdığım yerde-pencere kenarında eyleşib gah yağan yağışa, gah da etrafda hele tam böyüyüb özüne sağlam kök sala bilmeyerek Bakının küleyine tab getire bilmeyib yellenen ağacları izleyirdim. Evveller esebime toxunan küleyin vıyıltı sesi ise son zamanlar sessiz otağımın divarlarında eks-seda veren yegane ses idi. Bu müddet erzinde atamla da bir kelme danışmamışdıq. Doğrusu men özüm de onunla qarşılaşmamaq üçün elimden geleni edirdim. Günlerim yene de ders-ev arası keçirdi. Nigar ise bu günlerde meni tek qoymur, ağlına gelen her cür teselli kelmesi ile meni ovundurmağa çalışırdı. Bir gün derse getdikde Nigarın heyecanlı olduğunu sezdim.
-Ne olub Nigar?
-Derse gelende Rüstem mene yaxınlaşdı dedi ki, sabah Firuzeni keçen defe getdiyimiz parkda gözleyecem.
Doğrusu bilmedim sevinim ya üzülüm. Sakitce keçib yerimde eyleşdim. Seheri güc-bela ile açdım. Görüşe gedecekdim ancaq niye getdiyimi heç özüm de bilmirdim. Çünki münasibetimizle bağlı heç bir qerar vermemişdim. Ancaq Rüstemi sevirdim ve onun üçün darıxırdım. Seher Ferid meni derse qoyub getdikden sonra

<< 1 ... 22 23 [24] 25 26 ... 124 >>