vururdum ki, görende ağladığımı hiss etmesin.
-İndi yaxşısan?
-yaxşıyam,- qapını açıb ireli gelerek -belke gedek? özümü pis hiss edirem,- deyib gözümü ona zilledim.
-Yaxşı gel hazırlaş gedek- dese de üzünde bezmiş bir ifade ve sesinde açıq inciklik duyurdum.
Evdekilerle sağollaşıb öz evimize yollandıq. Yene de yol boyu ağzıma su alıb oturmuşdum. Bu halım artıq Rüstemi özünden çıxardırdı.
-Firuze besdir daha. Üzün gülmür birce deqiqe! Bu ne qeder davam edecek?
Heç ne demeden çiynimi çekib ağlamsındım.
-Özünü bu veziyyete qoyma! Menim de eseblerimi tarıma çekme!- deyib maşının süretini daha da artırdı.
Eve çatdıqda heç ne demeden otağa gederek paltarımı deyişib yatağıma uzandım. Biraz sonra Rüstemin addım seslerini eşidib yatağın bir küncüne qısılıb gözlerimi yumdum ki, yatdığımı zenn etsin. Yanıma gelerek ellerini belime dolayıb meni özüne sıxdı. Yatmadığımı nefesimden hiss etmişdi.
-üzr isteyirem sene ele qışqırmaq istemedim ancaq meni de başa düş seni bele görmek istemirem.
Sözlerini düşündükce Rüsteme haqq verirdim. Kim isterdi yeni aile qurduğu birinin her gün ağlaşmasına qulaq assın. Üzümü Rüsteme teref dönderib üzünü ellerimin arasına alıb gözlerine baxdım. Otaq qaranlıq olduğu üçün üzünü tam görmesem de henirtisini hiss edirdim. Daha da yaxınlaşıb dodaqlarıma yumuldu. Meni öperken eyni anda eynimdeki paltarlardan azad etdi meni. Eynile dünenkitek cesaretsiz bir yeniyetme kimi matdım-matdım tamaşa edirdim Rüstemin hereketlerine. Asta, henirtili sesile arada bir qulağıma menim nece gözel olduğumu, meni nece sevdiyini deyib yeniden dodaqlarımı öpürdü.
Otağın sessizliyinden başımı sağa dönderdikde üzü üste ağır nefes alıb-vererek yatıb az da olsa otağın sessizliyini pozan Rüsteme sataşdı gözüm. Bayaq yaşadıqlarımızdan sonra gözüme bir deqiqe olsun yuxu getmemişdi. Küçeden küt tormoz cingiltisi eşidib lap yüngül hereketle ve soyuqqanlılıqla paltarımı eynime keçirdib ayağa durdum. Pencereye yaxınlaşıb heyeti seyr etdim, derin bir ah çekib sinem bir neçe

<< 1 ... 39 40 [41] 42 43 ... 124 >>