demeden universitetin binasına daxil oldum. Sinifde Nigarı gördükde qeherlenib ona doğru yaxınlaşdım. Qucaqlaşıb bir neçe deqiqe elece qaldıq. Gözümden yaş gile-gile axırdı. Nigar üzümü elleri arasına alıb meni sakitleşdirmeye çalışırdı. Biraz özüme geldikden sonra yerimize eyleşib son günlerde olanları danışıb az da olsa rahatladım.
-Firuze ne olur olsun men yanındayam. Ferid de Hüseyn dayı da seni seni bağışlayacaq. Sadece biraz zaman lazımdı.
-Nigar men döze bilmirem. Atamın son baxışlarını unuda bilmirem. Yuxularıma bele girir artıq-deyerek başımı aşağı salıb ağlamağa başladım.
-Firuze ağlama. Bax sene senedlerini de getirmişem. Xalide xala dedi ki, resmi nigahları olsun. Rüstemle danış gedin vaxtınız olanda.
Köksümü ötürüb -gederik,- dedim.
Ders bitdiyinde yene seherki heyecan ve teşviş geldi mene. Yavaş-yavaş ağır addımlarla çöle çıxdım Nigarla birlikde. Düşündüyüm kimi olmuşdu; Ferid çölde Nigarı gözleyirdi. Meni Nigarın qolunda gördükde ezazil baxışlarını üzerimize tuşladı. Qorxu ve heyret içinde donub qalmışdım. Biraz yaxına gelerek -Nigar!!,- dedi esebi sesi ile. Nigar da eynen menim kimi qorxu içinde yerindece dayanmışdı.
-Beli,- deye asta sesle cavab verdi.
-Ne lengiyirsen? Gel maşına.
Nigar ürkek baxışları ile menimle sağollaşıb maşına doğru getdi. Ferid de üzüme baxmadan Nigarın arxasınca gedib maşını işe salaraq bir anda gözden itdi. Doğrusu, Ferid ne qeder eseble baxsa ve danışsa da bu qeder sakit reaksiya gözlemirdim. Bağırıb çağırıb hamını etrafımıza yığacaq deye düşünürdüm. Bir neçe deqiqe keçse de men hele de yerimde donub qalmışdım. Bu dem Rüstemin yanıma gelmesinin bele ferqine varmamışdım.
-Firuze- deye bir neçe sesleyişden sonra fikirlerden ayılıb küt baxışla Rüstemin üzüne baxdım.
-Yaxşısan Firuze?-bir de tekrarladı.
-beli. Beli. Yaxşıyam.
-Yaxşı gel gedek-deyib qolumdan tutaraq maşına doğru addımladıq.
Bir neçe gün sonra yene dersden çıxdıqdan sonra Feridle danışmağa qerar vermişdim. Yene Nigarla birlikde dersden çıxıb

<< 1 ... 41 42 [43] 44 45 ... 124 >>