-sabah qonağımız var,- dedi gülümseyerek.-Kim?- dedim çaşqın ifade ile.-Kemale. Bayaq mağazaya gelmişdi. Dedi evde olsanız sabah size gelmek isteyirem.-Ne üçün gelir ki?-Qonağa ne üçün gelirsen sualı vererler heç?- deyib güldü.-Yox sadece birden-bire bu yaxınlıq hardan çıxdı anlamıram,- deyib baxışlarımı yerden qaldırmadan işime davam etdim.-Dostumuzdu. Qeyri-adi heç ne görmürem.-Sen görmürsen-deye pıçıldadım.-Ne dedin?-Heç ne. Yemeyin hazırdı deyirem nuş olsun.Hemin gece sehere qeder yatmadım. Belke de hamilelikle elaqedar paranoik bir insana çevrildiyimi düşünüb fikirleri beynimden uzaqlaşdırsam da dönüb dolaşıb yene beynime dolurdu. Seheri gün Kemale yene de o gülüşü ile qapını vurub açılmağını gözleyirdi. Heç açmaq istemesem de mecbur qalıb onu içeri devet etdim. Yene de eyni yüngül hereketlerini zerre qeder eskiltmemişdi. Ona baxdıqca içimden elektrik cereyan keçirdi sanki. Biraz keçmiş süfreni hazırlayıb her üçümüz süfre arxasına keçdik. Söhbete qoşulmamağı seçib sadece kenardan izleyirdim. Hedsiz rahat ve yüngül hereketlerle Kemale yene de meni heyretlendirmeyi ve esebleşdirmeyi bacarmışdı.Nehayet, döze bilmeyib söhbete qoşulmaq üçün -övladın da yoxdu Kemale?,- deye sual verib yemeyime davam etdim.Bu sualı gözlemediyini görmek heç de çetin deyildi. Elindeki çengeli masaya buraxıb -xeyr, qismet olmadı,- deye hüzünlü cavab verdi. Doğrusu, içimde qeribe hissler keçdi; belke de övladı olmur ve ya onu kiçik yaşlarda itirib kimi düşünceler doldu beynime. Yemekden sonra Kemale eve getmek üçün hazırlaşmağa başladıqda -Firuze men Kemaleni eve aparım sonra paltar hazırla gelib hamam girecem,- deye Rüstem dillendi.-Rüstem men sene demeyi unutdum. Su borularında problem var deyesen su isinmir. Sabah usta çağır. -Firuze bunu indi deyerler? Seherden deseydin kimise çağırardım.-Rüstem heç ne olmaz gedek bizde çim. Onsuz paltarların var evde,- deye qeyri-ixtiyari Kemale dillendi.Hemin an meni od götürdü. Kemalenin bu düşünülmemiş çıxışından sonra her ikisi heyretamiz

<< 1 ... 51 52 [53] 54 55 ... 124 >>