sürüyerek otağa getirib yatağa atdı. Var gücü ile etdiyi bu hereket başımda keskin ağrıya sebeb olmuşdu. Ancaq indi bunların heç birini düşüne bilmirdim. Tek düşündüyüm Rüstemin bir sonrakı hereketinin ne olacağı idi. Belindeki kemeri açdıqda ağlıma gelen ilk şey doğrusu meni hedsiz ürkütdü. Meni kemerle vuracaq deye düşünerken paltarını soyunduğunu gördükde gözlerim qorxudan ve heyretden az qala hedeqesinden çıxacaqdı. Rüstemin mene doğru geldiyini görüb küncünde oturduğum yataqdan tutaraq geriye getmeye çalışsam da heç bir faydası olmamışdı.
-İndi göreceksen kişiliyimi-deyib bir anda meni tutub yatağa uzadaraq üzerimde dayanıb ellerini boynumda gezdirdi. Ardınca ilk hemlesi olaraq meni paltarımdan azad etdi. Ehtiras ve qezeb qarışıq hissler Rüstemin ağlını başından almışdı.
-Rüstem eleme yalvarıram, ne olar eleme-deyib ağlayır, tir-tir esirdim. -Niye? Bayaqdan kişiliyimi sorğulayırsan men de sübut edirem-deyerek memnun ifade ile gülümsedi.
Heç vaxt itirmeden önce dodaqlarıma yumuldu ardınca vehşi bir heyvan kimi boynumu, boğazımı, sinemi öpmeye başladı. Ellerimi yatağa var gücümle sıxmış bu işgencenin ne vaxt biteceyini gözleyirdim. Sessizce ağlayır, içim sızlayırdı. O ise bu anın hezzini yaşayır, canımı ağrıdaraq mene sahib olurdu.
-Rüstem burax yalvarıram burax-deyib göz yaşlarımı yatağa axıdırdım.
Mene cavab vermeyib dayanmadan öpür, canımı ağrıdırdı. Ellerimi sinesine tutub özümden uzaqlaşdırmaq istedikde ona mane olmamağım üçün bileyimden tutub iyrencliyine davam edirdi.
Bütün yalvarışlarıma, ah-nalelerime ehemiyyet vermeden istediyini almışdı. Bir neçe deqiqe sonra yaddaşımdan belke de heç vaxt silinmeyecek bir iyrenclik eden Rüstem qırış-qırış olmuş yatağın sağ terefinde uzanıb aldığı hezzin davamı olaraq siqaretini tüstüledirdi. Men ise onun meni buraxdığı kimi hereketsiz qalmış, gözümü divara zillemişdim. Beynim hele de bunu qebul etmirdi. Bayaq olanları yeniden xatırlamağa çalışsam da dumana benzer nese mane olurdu sanki mene. Ayağa qalxıb

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 124 >>