eynime heç ne geyinmeden ağır addımlarla otaqdan çıxarken -indi sübut ede bildimmi kişiliyimi?-deyen Rüstemin tekebbürlü sesini eşitdikde bir neçe saniye arxaya baxmadan ayaq saxladım. Asta sesimle -Alçaqlıqda seviyye olmadığını sübut eledin-deyib hamam otağına getdim. Güzgüde çılpaq bedenime baxdıqda boynumda ve boğazımda qızartılar gözüme deyse de bunu düşünecek halda deyildim. İsti suyu açıb hereketsiz dayanmışdım. Gerilen ezelelerim isti suyun altında az da olsa yumşalmışdı. Başımı divara yaslayıb gözlerimi yumub hereketsiz qalmışdım. Ne olduğunu özüm de anlamadan dırnaqlarımla bedenimi didmeye başladım. Onun toxunduğu her bir yeri temizlemeye çalışır, eyni zamanda hönkürtü ile ağlayırdım. Dırnaqlarım bütün bedenimi cızıq-cızıq etmişdi. Var gücümle etdiyim bu hereket bedenimde bezi yerleri qanatmışdı. Yere baxdıqda suyla qarışıq qan gördükde doğrusu zerre qeder meni maraqlandırıb qorxutmadı. Taqetim qalmadığı üçün yere çöküb qarnımdakı övladımı qucaqlayıb ağlamağa davam edirdim. Sehere yaxın hamamdan çıxıb qonaq otağına gelib key kimi yerde oturdum. O qeder çaresizdim ki, ağlamaqdan başqa elimden heç ne gelmirdi. Başımı dizlerime qoyub gün çıxıb üzüme vurana qeder ağladım. Biraz keçmiş otağın qapısı açıldıqda Rüstem olduğunu bildiyim üçün başımı qaldırmadım.
-Yaxşısan?- dedi vecsiz ve soyuq sesle.
-...
-Firuze söz soruşdum.
-...
Döze bilmeyib yanıma gelerek qolumdan tutub yerden qaldırdı meni. Ağlamaqdan qan çanağına dönen gözlerimi onun gözlerine zilledim. Gözlerimdeki nifreti, qezebi, hikkeni görüb sesini az da olsa yumşaltdı.
-Men bele olsun istemezdim-deyib qolumu buraxdı.
Yene de susurdum. Heç ne demirdim. Sessizliyimin hele davam edeceyini yeqin edib heç ne demeden çıxıb getdi. Bir gecede ona qarşı bu qeder nifret yaranacağını heç vaxt ağlıma getirmezdim. Özüme bele nifret edirdim ona göre bütün ailemi buraxdığıma göre. Günortaya doğru az da olsa özüme gelmişdim. Qapının zengini eşitdikde açmaq istemesem de görünür devetsiz gelen qonağın geri

<< 1 ... 55 56 [57] 58 59 ... 124 >>