vermişdi.
-Firuze bir müddet bizde qalsın. Nurayın qırx günlüyüne qeder. Cavandı çox şeyi bilmir kömeklik ederem.
-Yox ana ehtiyac yoxdu. Men Firuzeye kömek ederem-deye yene dillendi Rüstem.
-Ay bala sen ne bilirsen uşağa baxmaq nedi? Neveme özüm baxacam-deyerek gülümsedi.
Xestexanada keçirdiyimiz bir neçe günden sonra qızımla birlikde İsrafil beygile getdik. İsrafil beyle Melek xanım meni, nece deyerler, yağ-bal içinde saxlayırdılar. Bu evde gelin olduğumu unudur, özümü onların qızı kimi hiss edirdim. Menim ve qızımın rahatlığı üçün her cür şeraiti yaradırdılar. Bezen onlara baxdıqda bu cür gözel insanların nece Rüstem kimi övladı ola biler deye düşünürdüm.
Az bir müddet de olsa Rüstemden ayrı qalmaq mene yaxşı tesir edecekdi. Rüstem ise işinden uzaq olduğunu behane ederek burda yox öz evimizde qalırdı. Ancaq demek olar ki, her gün "bizi görmek üçün" bura gelirdi. Her defe geldikde Nuraya yeni paltarlar alır, ata-anasının gözünde düşünceli, qayğıkeş ata obrazı yaradırdı.
Yene hemin günlerin birinde axşam işden çıxıb eve gelmiş, yanımda oturub -menim gözel qızıma bax hele-deyerek qızımı öpdü,- Firuze anam düz deyib eynile sene oxşuyur-dedikde Rüstem hemişeki kimi mehriban aile teessüratı yaradırdı.
Ne qeder uzaq durmaq istesem de heç cüre alınmırdı. Bu soyuq davranışlarım ise deyesen Melek xanımın gözünden qaçmamışdı. Rüstem getdikden sonra men de qızımla birlikde otağıma gederek yatmağa hazırlaşırdım ki, otağın qapısının azca aralanıb Melek xanımın mene baxdığını gördüm.
-Buyurun Melek xala içeri keçin-deyib gülümsedim.
-Vaxtın varsa biraz danışaq qızım.
-Elbette.
Nuray qucağımda yatağa oturub Melek xanım da yanımda eyleşdi.
-Firuze sizin Rüstemle aranızda nese anlaşılmazlıq var? Dalaşmısınız?
Melek xanımın bu sualı belke de uzun müddetdir gözlediyim sual idi. Ona açıb her şeyi demek isteyirdim ancaq hansısa qüvve mene mane olurdu. Özümü artıq unutmuşdum ancaq qızıma bir zerer vermesinden qorxub Melek xanıma heç ne deye bilmedim.
-Yox Melek

<< 1 ... 62 63 [64] 65 66 ... 124 >>