görmediyim üçün sevinib boynuna sarıldım:
-ax Leyla nece darıxmışam senin üçün.
-men de canım menim. Heç cüre fürset olmadı görüşmeye- deyerek meni yanağımdan öpdü.
İçeri keçerken bütün aile üzvlerinin ve Sahib emigilin burada olduğunu görüb sevinsem de ne münasibetle bir yere yığışdığımızı anlaya bilmedim. Men yene de bu fikirler arasında olarken qırx beş yaşını toxtasa da, qalın, şeve saçları arasında tek-tük tapılan ağ tükleri ile çinar qametli atam mene yaxınlaşıb özüne sıxdı meni ve danışmağa başladı:
-Qızım menim fexrimdi. Adımı her zaman uca tutub. Sen ki yaxşı bilirsen Sahib rayon yerinde camaatın ağzına ele bir söz lazımdı. Ancaq menim qızım her zaman bize gözü dolusu qürur ve sevinc yaşadıb,-deyerken gözlerimin dolduğunu hiss eledim. Ağlamaq istemirdim ancaq qorxurdum bu inamı mehv etmekden. Çünki bilirdim inam ve güven itdise bir daha berpa etmek heç de asan olmur. Ne bilerdim qorxduğum başıma gelecek...
Her kes buraya menim üçün yığışmışdı. Hediyyeler bele alınmışdı menim üçün.
Bu zaman süfre arxasında Sahib eminin sesini eşitdim:
-Firuze qızım tebrik edirem. Gelecek hekimimiz!,- deyerek qedehini qaldırdı.
Her kes süfre arxasında eyleşerek anamın bişirdiyi yemeklerden yeyib, uzun-uzun söhbet etdik. Atam yene de her fürsetde menimle ve qardaşımla qürur duyduğunu dile getirirdi. Atamdan indiyedek bele sözler eşitmediyim üçün mene çox teeccüblü gelirdi. Özümden asılı deyildi. Doğrusu,sevine bilmirdim. Bu inamı itirmek qorxusu üzerime ağır bir yük kimi çökmüşdü. Bütün geceni deyib gülerek sonlandırdıq. Anama kömek edib her yeri yığışdırdıqdan sonra nehayet otağıma gelerek özümü yatağıma atdım. Ele yorğundum ki, heç ne fikirleşmeden yuxuya getdim. Seher yene de anamın sesine oyandım. Yene telesik şekilde hazırlaşaraq evden çıxıb Nigarla görüşeceyimiz yere geldikde meni gözlediyini gördüm:
-Bağışla, gözletdim seni-deyib başımı aşağı saldım.
-heç ne olmaz temiz hava alırdım men de-deyerek şirin gülüşü ile baxdı üzüme.
Söhbet ederek nehayet

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 124 >>