nehayet qızıma qovuşdum.
Qızımın qoxusu, gülüşü üçün o qeder darıxmışdım ki, onu qucaqlayıb deqiqelerce ele qaldıq. Göz yaşlarımı saxlaya bilmirdim... Atam Rüstemi görmemeyim üçün Nurayla meni eve getirse de Ferid bezi işleri hell etmek üçün şöbede qalmışdı. Eve geldikden sonra anamla Nigar bizi qucaqlayıb deqiqelerce ağladılar. Qızım qucağımda otağa gedib uzun müddetden sonra derin bir nefes alıb uzandım. Bundan sonra qızımla başımıza neler geleceyini ise zaman gösterecekdi...Seheri qızımla birlikde sakit ve bütün qorxulardan uzaq açmaq son iller yaşadığım en böyük xoşbextlik idi. Onu oyandırmadan yavaşca ayağa qalxıb metbexe getdim. O qeder xoşbext idim ki, yerimde sabit dayana bilmirdim. Heç kim oyanmadan gözel bir seher süfresi hazırlamağa qerar verdim. Yarım saat içinde möhteşem bir süfre hazırlamışdım. Anam qonaq otağına gelib süfreni gördükde heyretden gözleri böyüdü.
-Firuze? menim tenbel qızım sensen?-deye anam dillendi.
-Ana senin tenbel qızın tenbelliyin daşını çoxdan atıb-deyib gülümsedim.
Her kes oyandıqdan sonra süfre arxasına eyleşdik. Tam yemeye başlayırdıq ki, Yusifle Nuray oyanıb ağlayaraq bütün ev ehalisinin diqqetini celb etmeyi bacarmışdı.
-Bu uşaq imkan vermez ki, rahat yemek yeyesen,- bezmiş ifade ile dillendi Nigar.
-Nurayın da bir ferqi yoxdu ondan,- deyib ayağa qalxdım.
-Baxa bilmirsiz verin men baxaram nevelerime-deye bize gülümseyerek qışqıran atama baxıb gülüşdük hamımız.
Şen ve gülüş sesleri ile keçen seher yemeyinin ardınca Nurayı yatırtmaq üçün otağa getdikde arxamca Ferid de geldi. Yanımda oturduqda nese deyeceyini başa düşmüşdüm ancaq niyese söze başlamaqda çetinlik çekirdi.
-Firuze seninle bu barede danışmaq istemirem amma mecburam,-deye Ferid kederli ses tonu ile söze başladı.
-Ne olub?
-Bir hefte sonra Rüstemin mehkemesi olacaq. Hem sen hem de o qadın mehkemede de dediklerinizi tesdiqleseniz o it neçe il qalacaq hebsde. Qalanı da menlikdi.
-Nece yeni senlikdi?-dediyini anlayıb telaşla üzüne baxdım.
-Onu orda sağ

<< 1 ... 71 72 [73] 74 75 ... 124 >>