elleri qandallı zala getirdiler. Mene o qeder nifretle baxırdı ki, doğrusu, ilk önce bu baxışlardan ürksem de yanımda Feridin varlığını yadıma salıb evvelki qorxaq Firuze baxışlarını üzümden atıb yerine özüne inamı ve cesareti son hedde olan baxışlarımı üzüme qondurdum. Mehkeme müddetinde mene bütün yaşatdıqlarını dedikde üzerimden böyük bir yük götürülmüşdü. Mehkemenin sonunda Rüsteme 6 il ceza kesilmişdi. O qeder rahat idim ki, dünyaya yenice göz açmış körpe kimi hiss edirdim özümü.
Bu hadiselerin üzerinden bir neçe ay keçmiş, sakit ve normal heyatımıza geri dönmüşdük. Xestexanaların birinde işe düzelmiş, aileme yük olmadan özümü dolandırırdım. Ancaq evde dile getirilmese de hamını narahat eden bir mövzu vardı. Rüstemin başıma açdığı oyunlar ve yeniden ata evime qayıtmağım bütün kende yayılmış, eyni zamanda Bakıdakı qohumların da xeberi olduqda her defe ağzıgöyçek qohumlarımız bir behane ile bize gelib söz almağa çalışırdılar. Bu hadise ise en çox atama tesir edirdi. Eve qayıtdıqdan sonra mene bu barede zerre qeder nese hiss etdirmese de bu yaşadıqlarımız onun tebietine ve böyüdüyü mühite zidd olduğu üçün her defesinde ne hissler keçirdiyini yeqin edirdim. Anam ise her defesinde qonaqlar getdikden sonra arxalarınca en az bir saat deyinir, esebleşirdi. Hetta bir defesinde uzaq qohumlardan birini evden qovması işi son hedde getirmişdi. Bütün bunlara son qoymaq üçün atamla danışmağa qerar verdim. İşden geldikden sonra atamın qucağında Nurayı görüb gülümseyerek gelib yanlarında oturdum.
-Allah mehriban elesin,-deyib gülümsedim.
-Senin uşaqlığına benzeyir. En çox da gözleri-deyerek Nurayın kiçik burnuna bir öpüş qondurdu.
-Ata seninle danışmalıyıq-deyib aniden ciddi ifademi yerleşdirdim üzüme.
-Ne olub?
-Ata men bu evde qala bilmirem,-nefesimi derib yeniden davam etdim,- gelib geden qonaqlar bilirem her birimizi bezdiribler. Buna son qoymaq lazımdı. Başqa bir ev alacam orda yaşayım. Onsuz ne vaxtsa getmeliyem hemişe burda qala bilmerem.
Görünür atam bu

<< 1 ... 73 74 [75] 76 77 ... 124 >>