teklifimi heç cüre gözlemirdi. Biraz düşünüb danışmağa başladı:
-Yox men seni tek buraxa bilmerem. Hem sen işleyirsen Nuray ne olacaq? Yox qeti olmaz!
-Ata Nurayı bağçaya qoyacam. Her şeyi düşünmüşem. Ne olar etiraz etme. Hem söz verirem eger yaşaya bilmesem yeniden qayıdacam,- deyib gülümsedim.
-İndi anana de bu sözleri gör bütün qonşuları başımıza yığır ya yox,-deyib gülümseyen atamı görüb anlamışdım ki, bu defe atam qerarlarımın arxasında dayanmağa qerar vermişdi.
Gülüş seslerimize anam geldi.
-Ne olub? Deyin biz de gülek,-qapının kandarında dayanan anam gülümseme qarışıq esebi baxışlarını üzerimize zilledi.
-Firuze özüne ev alıb köçmek isteyir,-deye bir nefese dillendi atam.
Anam bir neçe deqiqe boş gözlerle bize baxsa da atamın sözlerinin mahiyyetini yenice derk edib qışqırmağa başladı:
-Siz deli olmusuz? Birce o qalmışdı ele! Heç cüre razılıq vermirem!
Eynile atamın dediyi kimi olmuş, anam gece her kes yatağına uzanana qeder bu mövzu etrafında danışmışdı. Ferid de bu meseleye razılıq vermemişdi. Ancaq anamın keskin etirazını görüb özünü çox da yormamışdı. Bir neçe gün davam eden bu söz-söhbete atamın qerarı son qoymuşdu. Meni destekleyerek elinden geleni etmeye qerar vermişdi. -Bu mövzu bağlandı. Firuze öz heyatı ile bağlı qerar verecek yaşdadı, uşaq deyil. Köçüb getse de her zaman arxasında olacam.
Anam, Ferid ve Nigar ne qeder etiraz etseler de atam heç birine qulaq asmamışdı.
Atam borc-xercle mene iki otaqlı gözel bir menzil almışdı. Borcu menim ödemeyimi desem de ele qışqırmışdı ki, qorxudan bir daha sesimi çıxartmamışdım. Bir heftenin içinde evime köçmüşdüm. Eve köçerken anam ve Nigar kömeye gelse de anam daha çox deyinmek üçün gelmişdi.
-Nece tek qalacaq başım çıxmır. Hardan da ağlına geldi başqa ev başa düşe bilmirem. Evden qovurduq axı Firuze xanımı ona göre. Zorla paltarlarını eline verdik ki, çıx get-deye danışa-danışa evin pencerelerini silirdi.
Bu halı Nigarla menim gözümden qaçmayıb özümüzü saxlaya bilmeyib gülmüşdük. Güldüyümüzü

<< 1 ... 74 75 [76] 77 78 ... 124 >>