sepib. Ne yemisen?
-Yemek-deyib gözlerini mene zilleyib gülümsedi Murad.
-Yemekden olmaz axı. Gizlince qulağıma de görüm,-deyib ona teref eyildim.
-Portağal. Özüde iki dene,-dedikde gülmekden özümü saxlaya bilmedim.
-Ülker senin bu oğlun meni öldürecek.Qehreman axı bilirsen allergiyan var sene yemek olmaz portağal. Özüde iki dene,-son sözümü eynile onun kimi deyib gülümsedim.
Muradın paltarını geyindirib öz masama eyleşdim.
-Ülker derman yazıram günde bir neçe defe bu dermanla bedenini sil iki güne sağalacaq.
-Çox sağol Fira. Bu uşaq ne vaxta qeder bele olacaq bilmirem.
-Uşaqdı ne etmek olar? Hamısı eledi,- deyib gülümsedim.
-Fira yaxşı yadıma düşdü. Sen hele Nuraya bağça tapmıyıbsan?
-Yox hele bir yaşı olmuyub deye götürmürler. Bele de heç cüre alınmır. Her seher qaça-qaça anamgile aparıram sonra da işe,- deyib bezmiş ifade ile Ülkere baxdım.
-Men tapmışam,-deyib göz qırpdı.
-Heqiqeten? Harda?-deyib heyretden böyüyen gözlerimi ona zilledim.
-Menim refiqem bağçada müellim işleyir. Bu veziyyeti ona dedim. Razılaşdı dedi getirin. Hem bir yaşına ne qaldı ki?
-Ülker sene nece teşekkür edim bilmirem çox sağol,-deyib ayağa qalxıb onu qucaqladım. Biraz sonra onları yola salıb qızımın bağça meselesinin de hell olunmasına sevinerek masama eyleşdim. İşden çıxdıqdan sonra Ülkerin dediyi ünvana gederek nehayet bağçanı tapmışdım. Ülkerin refiqesi ve müdür xanımla danışıb bütün meseleleri hell etmişdim. Günlerim iki qat yorğunluq içinde keçmeyecekdi artıq. Daha da çox gecikmeden Nurayı götürmek üçün anamgile yollandım. Celd eve getmek istesem de tebii ki, anam icaze vermemiş, meni zorla süfre arxasına eyleşdirmişdi. Men Nurayın sabahdan bağçaya gedeceyini dedikde ise anamın incikliyi özünü biruze verdi:
-Men pis baxıram Nuraya?- küsmüş ifade ile üzüme baxdı.
-Ay ana o ne sözdü? Özün bilirsen yol uzaqdı her gün bu qeder yolu gedib gelirem. Yoruluram axı.
Anam heç ne demeyib yemeyine davam etdi. Eve gedene qeder öpüb qucaqlayıb könlünü almışdım nehayet. Ferid

<< 1 ... 76 77 [78] 79 80 ... 124 >>