bizi eve getirdikden sonra yene qızımla yalnız qalmışdım. Doğrusu bezen bu sessizlik, tenhalıq meni hem qorxudur, hem de sıxırdı. Yeniden aile qurmaq kimi bir sehvi tekrarlamaq fikrinde deyildim ve deyesen bu yalnızlıqla barışmalı olacaqdım; qızım böyüyene qeder. Seher yene erkenden oyanıb qızımı bağçaya aparıb özüm ise işe yollandım. Doğrusu, ağlım qızımda qalmışdı. İlk defe idi ki, yad birine teslim edirdim onu. Günler keçdikce daha da eminlikle aparırdım qızımı bağçaya. Günler, hefteler bir-birini evezleyir, monoton heyatımızda bir deyişiklik baş vermirdi. Bezen öz anamgile geder, bezen ise Nurayı Melek xalagile aparırdım. Rüstemin ata-anası olsalar bele bu Nurayın onların nevesi olduğu heqiqetini deyişdirmirdi, üstelik onların mene her daim yaxşılığı deymişdi. Bu qoca insanları nevelerini görmekden mehrum ede bilmezdim. Son vaxtlar anamgile gederken anamın kefsiz olduğu sezir, soruşduqda ise heç ne olmadığını deyib sünii gülüşünü qondururdu üzüne. Defelerle hem ondan hem de Nigardan soruşsam da heç bir şey öyrene bilmemişdim. Nehayet bir gece onlarda qalmağa qerar vermiş, Nurayı yatırdıb anamla ve Nigarla metbexde söhbet ederken her şeyi öyrenmişdim.
-Firuze yeniden aile qurmaq haqqında düşünmürsen?- deye anam dillendi.
-Bu hardan çıxdı ki?- deyib vecsiz şekilde çayımı içmeye davam etdim.
-Genc qadınsan hele ne yaşın var ki? Ömrünün axırına qeder subay qalacaqsan?
-Ana o qatar çoxdan getdi. Qızıma ögey ata tapmaq fikrin yoxdu menim.
-Axı Firuze Nuray da bir gün böyüyecek evlenib gedecek onda ne edeceksen? Tek tenha qalacaqsan-deye Nigar anamın sözüne qüvvet verdi.
-Başa düşe bilmirem bu söhbet hardan çıxdı axı?!-dedikde esebden sesimin tonunun qalxdığını hiss etdim.
-Xalide xala mence Firuzeye deyek onda başa düşer-deye Nigar qorxaqlıq qarışıq kederli ifade ile dillendi.
-Neyi?
-Firuze bizim camaatı bilirsen. Boşanmış tek yaşayan qadınsan. Kimin ağzına ne geldi danışır. Biz düşündük ki, belke yeniden aile qursan bu söhbetler yığışar,-deye anam bir

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 124 >>