Nurayın biraz temteraqlı qeyd edek-deye anam dillendi.
-Ay ana neye lazımdı axı? Esas özümüz olaq besdi,-deyib bezmiş üz ifadesi ile anama baxdım.
-Xalide inad etme daha qız istemir,-deye atam sözüme qüvvet verdi.
Nehayet hemin gece anamı da razı salıb hazırlıqlara başlamışdıq. Ferid etirazlarıma baxmayaraq bütün hazırlıqları öz üzerine götürmüşdü. Melek xalagilin de geleceyini öyrenen anam sözün esl menasında qiyamet qoparmışdı. Her ne qeder yaxşı insanlar olsalar da onların simasında Rüstemi görürdü sanki. Ancaq yene de Nigarın kömeyi ile anamı razı salmağı bacarmışdım.
Nurayın ad gününe iki gün qalmış telesik özüme paltar alıb xestexanaya özümü çatdırmışdım. İçeri girdikden bir neçe deqiqe sonra yene sevimli xestem Murad qapını azca aralayıb qara gözlerini mesumca mene zilledi.
-Qara gözlüm gel gel,- deyib onu içeri devet etdikde üzümdeki gülüşü görüb heç vaxt itirmeden qapını açıb yanıma geldi.
Qapıya boylanıb gözlerim Ülkeri axtarsa da onu göre bilmedim. Muradı öpüb başımı qaldırdıqda uzun boylu gözleri nisbeten Murada benzeyen, qaraşın 27-28 yaşlarında biri dayanmışdı qarşımda. Her halda atasıdır deye düşünüb çox da ehemiyyet vermedim. Gözlerini mene zillediyini görüb özümü itirsem de celd her zamankı soyuqqanlılığımı alıb elimi uzadıb salam verdim.
-Salam men Muradın hekimi Firuze Veliyeva,-deyib resmi şekilde elimi uzatdım.
Menim bu resmi halımdan özünü itirib -Salam Zaur Ceferov,- deyib elimi sıxdı.
-Murad bir neçe gündür menimle qalır deye biraz soyuqlayıb geceden istiliyi var,-deye qalın eyni zamanda cezbedici ses tonu ile dillendi.
Doğrusu onun bu cümlesi biraz ağlımı qarışdırdı. Çünki Ülkerin yoldaşı ile ayrı olmadığını bilirdim. Öz-özüme neyse deyib Muradı qucağıma alıb müayine masasına eyleşdirdim.
-Murad aç ağzını boğazına baxım.
-Yox yox incidir,-deye Murad elini ağzına tutdu.
-Murad bax ata esebleşecek indi,- deyerek ağzını açmasını gözleyerken Murad ani refleksle elini ağzından çekib ,-o menim atam deyil ki, dayımdı,- deyib üzüme

<< 1 ... 79 80 [81] 82 83 ... 124 >>