Nuraya sataşdı. Ehmalca ayağa qalxıb onu yatağına apardım ve otaqdan çıxarken gözüm çantama sataşdı. İçinden defterçeni çıxartmaq istedim ancaq bu an qerarsızlıq baş verdi mende. -En yaxşısı onu ağlımdan çıxardım, yeniden gelse de uşaqlı bir qadın olduğumu deyib onu özümden uzaqlaşdırım ve mesele burda bağlansın,-deye düşünüb bir neçe addım ireli atıb otaqdan çıxdım. Ancaq içimdeki maraq meni rahat buraxmırdı. Odur ki, geri qayıdıb çantamdan o sirli defteri alıb qonaq otağına geldim. Defteri vereqlemeye başladım. Demek olar ki, bütün şairlerin en gözel şeir nümunelerini özünde birleşdirmişdi bu defter. Aniden gözüm bir şeire sataşdı.
Gör nece güclüsen senin yoxluğun
Menim varlığımı aldı elimden
Başımda tufan var könlümde çovğun
Arzu da fikir de qaldı yarıda.
Gör nece güclüsen senin yoxluğun
Mene ögey etdi doğmaları da.
Ferehim, sevincim dünende qaldı
Derdimde, qemimde yaşarsan menim.
Sebebsiz şekilde bu şeir diqqetimi celb etmişdi. Saata baxdıqda artıq gec olduğunu görüb defteri bir kenara qoyub otağıma gederek uzanıb yatmağa qerar verdim. Aradan bir neçe gün keçse de yene Zaurdan ses-soraq yox idi. Onu çox düşünmemeye çalışır, boş vaxtlarımda ise sadece qızımla meşğul olurdum. Axşam işden geldikden sonra Nurayı yedirdim ki, aniden qapının vurulmasına dik ayağa qalxdım. Qapıya yaxınlaşdıqda gözcükden Ülkeri görüb düşünmeden qapını açdım. Qucağında Muradla birlikde mene baxıb -qonaq qebul edirsiniz?-deyib gülümsedi.
-Elbette buyurun keçin,-deyib Ülkeri öpüb Muradı qucağıma aldım.
-Qehreman sen hara bura hara?-deyib Muradı öperek Ülkerin ardınca qonaq otağına keçdik.
-Orxan dostunun toyuna gedirdi biz de evde tek qalmaq istemedik. Dedim size gelek-deye Ülker dillendi.
-Yaxşı etdiniz. Darıxmışdım. Siz oturun men çay hazırlayım,-deyib Muradı divana eyleşdirib ayağa qalxdım.
-Gözle men de sene kömek edim,- Ülker ayağa qalxıb arxamca geldi.
Men çayı hazırlayarken Ülker de masada oturub menimle söhbet edirdi. Nece deyerler, söz-sözü açdı ve söhbet Zaura

<< 1 ... 83 84 [85] 86 87 ... 124 >>