-Men üzümü yuyum gelirem,- deyib ayağa qalxdım. Özümden ixtiyarsız esir, el-ayağım buz kesmişdi. Hamam otağına gedib üzümü yuduqdan sonra az da olsa özüme gelib yeniden Ülkerin yanına qayıtdım.
İçeride oturan Ülkeri gördükde özünü günahlandırdığını aydın hiss edirdim. Başını qaldırıb -yaxşısan?-deye boğuq bir sesle soruşdu.
-Yaxşıyam,-deyib hiss edilecek süniilikle gülümsedim ve yeniden yanına oturdum.
-Firuze aranızda neler yaşanıb tam şekilde bilmirem ancaq Zaur senden el çekene oxşamır,-nefesini derib yeniden davam etdi,-menim tek meqsedim senin pis veziyyetde qalmamağındı. Eger arvadı sizin haqqınızda kiçik nese eşitse inan seni her yerde biyabır eder. Üstelik Zaurun boşanması daha da çetinleşer. Sehv başa düşme men bütün üreyimle isteyirem sizin izdivacınızı ancaq biraz sebr edin. Bu mesele bağlansın sonra heyatınızı istediyiniz kimi yaşayın,-deyib elimi sıxdı.
Onun bu sözlerinden daha qeherlenmişdim. Belke de aramızda nelerse yaşandığını düşünürdü.
-Ülker siz de meni sehv başa düşdünüz. Menim Zaurla bağlı heç bir fikrim xeyalım yoxdu. Sen menim heyatımı çox yaxşı bilirsen. Yeniden aile qurmaq kimi bir fikrim ise qetiyyen yoxdu,-deyerken mümkün qeder soyuqqanlı olmağa çalışırdım.
-Eger qardaşımı tanıyıramsa emin ol axırınız bir olacaq sizin,-deyib gülümsedi. Biraz daha söhbet etdikden sonra Ülkeri yola salıb bu fikirleri ağlımdan çıxartmaq üçün qızımla başımı qatırdım. Onun da artıq yuxusu geldiyini yeqin edib yatırtdım. Ancaq bu gece yene de yuxum erşe çekilmişdi. Qonaq otağında eyleşib kitablardan birini elime alıb oxumağa başlayırdım ki, telefonun zengine dik atıldım. Belke de Murad neyise unudub deye zeng edenin Ülker olduğunu düşünerek desteyi götürüb -alo,- deyerek qarşı terefi gözledim.
-Salam,-sesini eşitdikde heç şübhesiz Zaur olduğunu anlayıb az olsa sakitleşen qelbim yeniden qefesdeki bir quştek çırpınmağa başladı.
-Ne lazımdı?- deye soyuq sesimle dillendim.
-Sen lazımsan hekim xanım,-dedikde ses tonundan gülümsediyini hiss ede

<< 1 ... 87 88 [89] 90 91 ... 124 >>