etmek üçün qarşıma çıxmışdı. Bir neçe deqiqe sonra Nurayın bağçasının qarşısında saxladıqda celd maşından düşüb binaya daxil oldum. Nuray qucağımda bağçadan çıxarken yene Zauru gördükde eseblerim artıq tarıma çekilmişdi.
-Zaur çıx get!,-deye başımı qaldırmadan yanından ötüb keçmek istesem de bu arzum üreyimde qalmışdı.
-Firuze otur maşına uşaq xestelenecek yağış yağır.
-Yaxşı ki dedin yoxsa men görmürdüm yağış yağdığını,-deyib qezeble üzüne baxdım.
Menim bu halım ona o qeder zövq verirdi ki, ilk baxışda hedsiz ciddi insan tesiri bağışlayan Zaur özünü saxlaya bilmeyib gülürdü. Qolumdan tutub yene meni maşına otuzdurdu.
-Mene güc tetbiq etmeyini yığışdır! Qabağında üç yaşlı uşaq yoxdu!
Mene cavab vermeyi ağlından bele keçirtmeyen Zaur mene ehemiyyet vermeden yola davam etdi. Eve çatmağa az qalmış onu qonşular görer adı ile dayandırmağı bacarmışdım. Sağol bele demeden maşından düşüb eve yollandım. Eve getdikden sonra Nurayla islanan paltarlarımızı deyişib yemek yemeye başlayırdıq ki, qapının zengini eşitdim. Son günlerde adrenalin eskik olmayan heyatımızdan şikayetlenerek qapıya doğru yaxınlaşdım. Qapını açdıqda Zauru ve elinde adeten ustaların gezdirdiyi böyük levazimat çantasını gördükde key kimi ona baxa-baxa qalmışdım.
-Salam Firuze xanım icazenizle keçim baxım su borularına,-deye nisbeten yüksek sesle dillendi.
Ona zillenen küt baxışlarım deyişmemişdi ki, ele bu an qapı qonşum Rehile xala qapını açdı. Zaurun niye qışqırdığını indi anlamışdım.
-Qızım xeyir ola? Ne olub?
Menim keyleşdiyimi gören Zaur mecbur özü cavab verdi.
-Xala su borularında nasazlıq var onlara baxmağa gelmişem,-deye Zaur dillendi. Celd özümü ele alıb Zaurun başlatdığı yalanı davam etdirdim.
-Rehile xala narahat olma. Evimi Zaur bey temir edib deye onu çağırdım,-deyib gülümsedim.
-Kömek lazım olsa çağır qızım,-deyerek sağollaşıb qapını örtdü.
Zauru içeri buraxmaq istemesem de artıq buna mecbur idim. İçeri keçdikden sonra qapını çırpıb çox rahat şekilde heç ne olmamış kimi

<< 1 ... 89 90 [91] 92 93 ... 124 >>