Bir aydı üzünü görmürük,-deye anam dayanmadan deyinirdi.
-Ay ana bilirsen vaxtım olmur. Söz verirem bir-iki güne gelecem.
-Bir-iki güne yox ele günü sabah gelirsen. Seninle danışmalıyıq.
Bir an bedenimi soyuq ter basdı. Menimle ne danışa bilerdiler ki? Belke de her şeyi öyrenmişdiler. Bir neçe deqiqenin içinde qorxudan,heyecandan haldan-hala düşdüm.
-Ne danışacaqsınız ki?-deye qorxa-qorxa soruşdum.
-Firuze telefon söhbeti deyil. Hem Yusif ağlayır danışarıq sonra. Sabah mütleq gel,-deyib desteyi asdı.
Sehere qeder yerimde qıvrılıb durdum. Erkenden oyanıb Nurayı bağçayı aparıb özüm de işe yollandım. Axşama qeder beynimdeki suallar ucbatından fikrimi bir yere yığa bilmirdim. Nehayet vaxt tamam olduqda işden çıxıb, bağçadan Nurayı götürüb anamgile yollandım. Qapını vurduqda her zamankı gülerüzü ile Nigar qarşıladı bizi:
-Xoş geldiniz,-Nurayla meni öpdü,- Xalide xalanın könlünü al sene yaman esebidi,-deyib gülümsedi.
Nigara eyni gülümseme ile qarşılıq verib qonaq otağına keçdim. Atamla Feridin mene gülümseme ile baxdığını gördükde üreyime su sepildi. Onlarla görüşüb, anamın da min bir eziyyetle könlünü aldıqdan sonra Nigarla birlikde süfreni hazırladıq. Hamımız birlikde süfre arxasına keçib yemeye başladıq. Hemin vaxt nehayet danışacaqları mövzunu açdılar. -Firuze, qızım biz fikirleşdik ki, artıq yay geldi hamımız birlikde gedek rayona. Sen de işden icaze al bir aylıq biraz istirahet edek,-deye atam dillendi.
-Ne yaxşı ata. Men de ele darıxmışdım ki, rayonumuz üçün,-deye sevincek halda dillendim.
-Yox Firuze. Öz rayonumuza getmirik,-dedikde azca qeherlendi,- Ferid başqa bir yere aparacaq bizi.
Atamın sesinden ve duruşundan anlamışdım ki, rayona menimle bağlı artıq-eskik suallara tuş gelmemek üçün getmirler. Daha heç ne demeden yemeye davam etdik. Gece Ferid bizi eve getirdikden sonra Nurayı yatırdıb yene kitablardan biri oxuyurdum ki, telefon zeng çaldıqda Zaurun zeng etdiyini yeqin edib telefona yaxınlaşdım.
-Alo,-asta sesle dedim.
-Salam Firuze.

<< 1 ... 93 94 [95] 96 97 ... 124 >>